Beoordeel de mens als individu

Interview met de auteur van Arabische Lente

Door Els Planjé
12 juli 2012

Frank Beuken, schrijver van ‘Arabische Lente’, zette zich in zijn jonge jaren al in tegen onrechtvaardigheid in onze multiculturele samenleving. Hij heeft zes jaar geleefd met islamitische families die hem veel hebben bijgebracht over omgangsvormen en gebruiken. Dit veranderde definitief zijn kijk op moslims. Elk vooroordeel doet hij af als onzinnig. Beoordeel de mens als individu en niet als groep. De totaal onverwachte revoluties in Noord-Afrika en het Midden-Oosten van 2011, genoemd “De Arabische Lente”, geven hem de reden om dit manuscript te schrijven.

Hoe ben je op TenPages.com terecht gekomen?
Tenpages.com is mij zo gezegd aangereikt door een goede vriendin. Zij liet mij weten dat dit een prima alternatief is voor de gangbare weg via de uitgever. In eerste instantie was ik enigszins sceptisch omdat er aandelen gekocht moeten worden. Nadat ik met verschillende mensen in gesprek ben gegaan en de recensies van Tenpages.com heb gelezen, heb ik besloten om mijn manuscript te plaatsen. De uitdaging om al de aandelen te verkopen binnen de gestelde termijn maakt het een soort van erezaak. Gaat het mij lukken? Het moet gaan lukken.

Wanneer heb je gekozen om over de Arabische Lente te schrijven?
Sinds de allereerste dag in december 2010 toen de vlam in de pan sloeg in Tunesië. Een goede kennis van mij uit Tunis vertelde over een jongen die wanhopig werd van de politie die van zijn marktkar stal. De jongen vertelde dit aan zijn vader en die schoot uit zijn slof. De wanhoop deed de jongen besluiten tot zelfdoding waarbij hij zichzelf in de brand stak. De jongerenopstand die daarop volgde liet moed zien. Durf. Om op te staan tegen de onderdrukker Ben Ali. Het gevoel van victorie nadat Ben Ali het land ontvluchtte was enorm. Elke dag was ik online of kreeg ik via de telefoon de laatste berichten. Toen brak na Tunesië ook de opstand uit in Egypte. Vrienden uit Caïro lieten mij meeleven wat zij doormaakten. Ik kwam er dichtbij. Lang niet zoals zij het beleefd hebben maar ook ik juichte toen Mubarak aftrad.

Wat zou je met je manuscript willen bereiken?
Met het manuscript wil ik mensen meer toegang verschaffen tot deze onbekende cultuur. Zelf heb ik zes jaar met islamitische families geleefd en zo veel gebruiken leren kennen. Ook de gastvrijheid en eer die je als gast toebedeeld krijgt is enorm. Het raakt mij diep wanneer ik zie dat in Nederland en veel andere landen moslims als zondebok aanmerken. Zij verdienen dit niet en in elke gemeenschap zijn er kwaadwillende mensen. Mijn manuscript biedt meer toegang door de uitleg van gebruiken en hoe men deze beleeft. De Nederlander moet proberen in te zien dat mensen in onder andere Egypte, Libië, Syrië, Bahrein, Jemen en Tunesië enorme moed bezitten om in strijd te gaan tegen een dictator die levensgevaarlijk is voor hen en hun familie.

Hoe identificeer jij je met de hoofdpersoon Khaled?
Khaled en ik hebben zeker raakvlakken. Vooral wanneer het gaat om een bepaalde dosis twijfel en onzekerheid maar zeer zeker ook de doortastendheid wanneer het nodig is. Ik denk dat we beide genoeg moed hebben om op te staan tegen onrecht.

Heb je vaker geschreven?
Vroeger schreef ik reeds gedichten die voortkwamen uit mijn eigen situatie. Sinds mijn twintigste houd ik een dagboek bij. Eenvoudigweg omdat er veel gebeurde en ik moeite had met het onthouden van momenten die zo belangrijk zijn. Deze dagboeken hebben in een bepaalde mate invloed gehad op ‘Arabische Lente’.

Wat inspireert jou om te schrijven?
Alles inspireert mij om te schrijven. Het idee dat ik zelf deel kan uitmaken van een verhaal dat eerder niet bestond is prachtig. ‘Arabische Lente’ is gevormd in mijn hoofd en toen het einde duidelijk was ben ik het verhaal op gaan schrijven. De band tussen Fatima en Khaled laat zien dat liefde soms onoverkomelijk is, ook wanneer dat niet is toegestaan. Uiteindelijk door hun overtuiging wordt deze band geaccepteerd door hun vrienden. Het creëren van iets op zich is al prachtig. Het delen met anderen maakt het alleen maar mooier.

Waarom moeten mensen investeren in jouw manuscript?
Dit verhaal is uniek. Waar menig schrijver zich waagt aan een roman gebaseerd op de Tweede Wereldoorlog heb ik een onderwerp gekozen van deze tijd. Ik wil de lezer, jong en oud, meevoeren in een nieuwe ervaring en een wereld laten zien die zij allen kennen maar nog steeds niet begrijpen.

> Lees het manuscript ‘Arabische Lente’

Arabische Lente – roman.

De wanhoop, de liefde en de mysterieuze verbintenis van een volk in opstand

Korte samenvatting:

Het zomerseizoen is nog maar net begonnen of de eerste protestmars staat al gepland. Overal in de stad zie je de zwart, wit, rode affiches hangen: Vrijdag 28 maart, het grote keerpunt! Vrij of sterven! Het geeft een angstaanjagend gevoel, want iedereen weet dat de wil om te demonstreren erg groot is. Al tientallen jaren wordt de bevolking onderdrukt. De meeste mensen moeten rondkomen van ongeveer 2 dollar per dag. Als je dan bedenkt dat voedselprijzen en huizenprijzen de afgelopen decennia flink gestegen zijn en de huur voor een klein appartement in de stad gemiddeld 150 dollar per maand bedraagt is dat zo goed als niets. Een brood kost tegenwoordig al 50 cent. Rijst is al helemaal niet meer te betalen. Al jaren maakt men ons wijs dat alles beter zal worden. Er zullen meer banen bij komen en een nieuw ziektekostenstelsel wat iedereen recht geeft op medische zorg, zou ingevoerd worden. Onderwijs moet naar een hoger niveau getild. Onze kinderen zullen kunnen studeren en invloedrijk worden in ons land als grote bestuurders of als bekwame artsen. Alles wordt beter! Ik hoor het nu nog in mijn hoofd. Alles wordt beter! Dit roepen ze nu al twintig jaar en nog nooit is er iets veranderd. Ja, het is allemaal nog slechter geworden. Veel mensen gaan gebukt onder dit bewind omdat ze geen werk meer kunnen vinden en aan de bedelstaf geraken. Op de televisie worden we geplaagd door real live soaps over de jetset die de laatste tien jaar alleen maar is toegenomen.. Het is allemaal een grote leugen.

 

Toevoeging schrijver: Onlangs werd mij gevraagd door een van mijn vrienden of het wel de juiste manier is om via tenpages.com aandacht te vragen voor mijn boek en mensen te vragen of ze mij hierin willen steunen.

Mijn antwoord was: Ik heb de website goed doorgenomen en de redactie bestaat uit zeer ervaren mensen en ze worden gesteund door bekende nederlandse schrijvers, waaronder, Ronald Giphart. Tenpages heeft goed contact met veel uitgeverijen in Nederland. Kortom, het gaat hier om gerenommeerde uitgevers. De reden dat veel aspirantschrijvers bij tenpages uitkomen is het grote aanbod van manuscripten en de relatief weinig uitgeverijen in Nederland. Dit is vrij uniek in Europa. Tenpages komt met de oplossing om het boek door de schrijver zelf te laten promoten. Wanneer minstens 100 mensen een of meerdere aandelen van de 2000 hebben gekocht dan is dit voor de uitgeverij in principe voldoende om het boek uit te geven (mits het boek natuurlijk van gedegen niveau is).

Jullie steun is erg belangrijk voor mij en graag wil ik jullie vragen om even te kijken via de link. Daar kun je een gedeelte van mijn boek lezen en mij hier te steunen in de vorm van een of meerdere aandelen. Wanneer ik de grens niet haal van 2000 aandelen binnen 4 maanden krijgt elke aandeelhouder zijn geld weer terug (minus 1 euro per aandeel) en mijn boek wordt van de site gehaald.

 

TenPages.com

Een nieuwe oorlog?

De gedachten de vrije loop:

 

Frankrijk en Duitsland hebben het voorzien op Griekenland. Het land wordt gedwongen om failliet te gaan.

Frankrijk heeft terecht of onterecht de woede van Turkije op zijn hals gehaald door een wet aan te nemen dat de ontkenning van de genocide in Armenië strafbaar maakt.

Frankrijk spreekt over een superieure beschaving in Europa ten opzichte van veel andere landen.

Syrie is een waar offensief begonnen in de stad Homs en hoofdstad Damascus. In het afgelopen etmaal heeft dit gezorgd voor meer dan 200 doden. De VN leden zijn kwaad op Rusland en China voor hun veto tegen ingrijpen.

Rusland is boos op de NAVO vanwege het raketschild gericht tegen, naar hun zeggen, een aanval vanuit Rusland.

Israel spreekt in oorlogstaal en wil op korte termijn Iran aanvallen. Iran zal met zwaar geschut reageren. Niet alleen op Israel maar ook op zijn bondgenoten.

Amerika en sommige landen van Europa zullen Israel steunen in hun agressie tegen Iran.

De economie in Europa gaat verder naar beneden en een verandering is noodzakelijk. Rigoreuze stappen.

In verschillende Arabische landen lijkt een burgeroorlog onvoormijdelijk.

In Oost Europa schudt het op zijn grondvesten en lijkt dit deel van Europa massaal in opstand te komen tegen bezuinigingen en beperkingen in een vrije meningsuiting.

Al die tijd was ik ervan overtuigd dat een wereldoorlog tot het definitieve verleden behoorde maar ik ben daar nu niet meer zo zeker van.

 

 

 

De tegenstellingen van Kazachstan

Tot 17 december waren er in Kazachstan alleen rellen in de stad Zhanaozon maar ze verspreiden zich traag over het hele land. Het is nu de beurt aan Shetpe, niet ver van Zhanaozon waar de eerste gevechten uitbraken. De politie heeft de opdracht gekregen te schieten op demonstranten om de vrede te bewaren. Sinds vrijdag de eerste arbeiders protesteerden tegen de massa ontslagen van werknemers in de olieindustrie en  de arbeidsomstandigheden voor vele anderen. Het dodental is tot 12 gestegen na 2 dagen van protesten.

In de 16e eeuw werd Kazachstan bewoond door verschillende nomadenstammen. Niemand merkte dit land op tot de Sovjet-Unie, het gebied ter grootte van West-Europa annexeerde. Joseph Stalin, de paranoia leider van de USSR (Unie van Socialistische Sovjet Republieken) besloot tussen 1941 en 1953 complete etnische groepen te verplaatsen uit het verre oosten naar het  uiterste westen van de Sovjet-Unie en vice versa. Kazachstan werd een  nieuw thuisland voor Russen, Oejgoeren, Oekraïners, Oezbeken, Tataren en Duitsers. Nu is nog maar 63 procent van de inwoners van Kazachse oorsprong.

Het land heeft nu een grote diversiteit aan etnische groepen. In 1991 verklaarde Kazachstan zich onafhankelijk van de Sovjet-Unie. Het land bekleedt de 72e plaats van de wereld economie en de hoofdstad  werd verplaatst van Alma-Ata naar Astana in 1998, de tweede grootste stad van Kazachstan.

In 1999 is de nieuwe regering erin geslaagd om van het land een belangrijke exporteur van olie en gas te maken. Helaas zijn de voordelen alleen voor een kleine groep mensen. De meerderheid van het land, gelegen op de grens van Centraal Azie en Oost Europa, leeft nog steeds in armoede. Het is alleen Astana wat we zien in het nieuws uit Kazachstan. De hypermoderne wolkenkrabbers, de grote sportcomplexen en luxe auto’s. Het is de elite alleen, de vrienden van de president, die profiteren van de welvaart.

De president Nursultan Nazarbayev heeft een drie weken durende noodtoestand afgekondigd om de politie los te laten op de demonstranten met alle mogelijke middelen om de opstand de kop in te drukken. Internet-en gsm-verkeer  zijn niet  meer beschikbaar sinds vrijdag om te voorkomen dat de jongeren oproepen tot een landelijk protest via sociale netwerken als Facebook en Twitter. Deze actie van de autoriteiten is waarschijnlijk een keerpunt in de geschiedenis van Kazachstan. De brutale actie van de regering zal ongetwijfeld het volk aanzetten tot harde reacties. Het is slechts een kwestie van tijd voordat de meerderheid van de land wakker wordt geschud door de demonstranten in de buurt Astana. De eerste stap naar vrijheid, waardigheid en een toekomst zijn gezet. De  vrijheidsstrijd breidt zich naar Oost-Europa en Centraal-Azië.

De Russische Droom

Zaterdag 12 december is het de beurt aan het russische volk. Na de vele opstanden, met name in de arabische wereld, zijn het nu de jongeren uit de voormalige Sovjet Unie die de straten van alle grote steden gaan bezetten. De eerste grote protesten sinds Perestrojka (Omstructurering) en Glasnost (Vrijheid van informatie en mening).  De eerste opstanden in het uiterste oosten van het grootste land ter wereld zijn reeds een feit.

In het begin van de jaren tachtig wist men in de partijtop dat het een tijd was voor verandering. De koude oorlog liep op zijn eind en er moest iets gebeuren om het land te behoeden van een economische ondergang. Ze waren het er allen over eens dat de conservatieve doch hervormingsgezinde Michael Gorbatsjov het land kon leiden naar een nieuw tijdperk. Het was de hierarchie in de partijtop die bepaalde dat eerst de directe kameraden van Breznjev, de laatste echte communistische leider, de macht over moesten nemen. Eerst Tjernenko en kort daarna Andropov. Beide waren een zeer korte tijd aan de macht. De mogelijkheid dat zij bewust geelimineerd zijn van de top is niet ondenkbaar.

Nu was de tijd. Het jaar 1985 komt Gorbatsjov aan de macht. Zijn doel was de hervormingen door te voeren op een overdachte manier. Hij wist als geen ander dat een plotseling verandering het land naar de afgrond zou brengen. Juist door deze handelswijze wist hij zich gesteund door de Partij. Eén man was het hier niet mee eens en vond dat de veranderingen niet snel genoeg gingen. Borisz Jeltsin. Een charismatische man die graag van een glaasje Wodka dronk, ook al stonden er grote ontmoetingen op de agenda.

Tijdens de vakantie van Gorbatsjov, in 1987, aan de Zwarte Zee, nam Jeltsin het roer over, door eigenhandig de ontslagbrief van Gorbatsjov te schrijven. Geheel onverwacht in 1999 presenteerde Jeltsin de nieuwe leider van rusland: Vladimir Poetin. Een jonge man die door had hoe je de media kon manipuleren door onder andere een inzicht te geven in zijn priveleven. Hij liet het russische volk een gewone man zien maar zijn plannen stonden al vast. De macht moest terug naar de president en ook al moet hij tot in lengte van dagen stuivertje wisselen met de minister president om telkens na twee periodes terug te keren als de grote baas van Rusland. De nieuwe dictator is geboren.

De verkiezingen van begin december 2011 zijn een keerpunt. Door grootschalige fraude te plegen met stembiljetten dacht hij voor de zoveelste keer de winst binnen te halen. 75% van de bevolking is afhankelijk van televisie en radio zonder internettoegang. Slechts een kwart van de bevolking heeft juist wel toegang tot social media via het wereldwijde web. Het zijn met name de jongeren die het niet langer accepteren dat het eigenlijke democratische land teruggevallen is in een ordinaire dictatuur.

Vladimir Poetin heeft de protesten van 12 december verboden en zal met harde hand ingrijpen om massademonstraties te voorkomen. Waar hebben we dit eerder gehoord? Het is nu een kwestie van tijd wanneer de arbeiders van Rusland zich scharen achter de jongeren op de pleinen van de grote steden. De ondergang van de volgende dictator is in aantocht.

Vrijheid versus Onderdrukking

De televisie stond hard aan en de nieuwslezer van Al Jazeera bevestigde het bericht dat onderaan het scherm voorbij kwam: “GADDAFI FOUND”. Is dit echt waar? Ik zet mijn smartphone aan om andere bronnen te vinden. Ja, het is bevestigd:  Muanmar Khadaffi is gevangen genomen in Sirte en kort daarna overleden.

Een typisch Europese reactie : “Waarom hebben ze hem vermoord? Het was totaal overbodig. Ze hebben hem levend gevangen en hij moet in de rechtbank verantwoording afleggen voor wat hij heeft gedaan.” Onder normale omstandigheden ben ik het hier zeker mee eens maar onderschat nooit de emotie van mensen die dicht bij de vrijheid staan. Ik ben tegen de doodstraf maar de snelle dood van Khadaffi was bijna onvermijdelijk om verder bloedvergieten te voorkomen. Zolang hij leefde, zouden de Khadaffi aanhangers  door blijven gaan met het doden van onschuldige mensen.

Khadaffi besloot terug te gaan naar de plaats waar hij geboren werd. Sirte. Hij kon naar de woestijn, hij kon naar bepaalde trouwe Touareg stammen gaan.Ze waren bereid hem te beschermen. Hij had genoeg geld om de nieuwe regering in Tripoli jarenlang te dwarsbomen. Waarom ging hij terug naar Sirte?

Het probleem met machtige mensen is dat ze het realiteitsgevoel verliezen. Niemand zal nee  durven zeggen tegen hen.Alles wat hij zegt moet uitgevoerd worden. Zijn woord is Gods woord. Dit is wat dictators geloven. En als een paar mensen van Benghazi besluiten om  de eerste protesten in Tripoli op 17 februari over te nemen maakt het hem furieus. Hoe durven ze op te staan ​​tegen mij? Wie zegt er nee tegen mij!? Hij is diep beledigd en denkt alleen maar aan wraak. Zag hij het ​​gevaar van een mogelijke revolutie? Nee, ik denk het niet. Hij wilde de weinige opstandelingen gevangennemen en dacht dat het daarmee klaar zou zijn.Hij kon zoals gewoonlijk aan de macht blijven totdat zijn zoon Saif al-Islam Gaddafi de volgende dictator  zou worden.

Voor wie het nieuws volgde op een van de internationale nieuwszenders kon zien hoe Saif al Islam zichzelf profileerde als de mogelijke nieuwe leider. De man die zo vriendelijk was voor de westerse wereld. De man die de enige was met een menselijk gezicht werd nu het beest zelf. In feite streden alle  zoons van Khadaffi om een mogelijke opvolger van hun vader te worden. Niemand zag de realiteit of de mogelijke gevaren. Alleen maar omdat de hele familie geen idee hadden van de ellende onder de bevolking. Ze wilden het niet zien en daarom was het er niet.

Het eerste wat bij me opkwam, toen ik hoorde dat de vrijheidsstrijders hem gevonden hadden in een put of gat in Sirte was Saddam Hoessein uit Irak. Ook gevonden in een gat. Ik heb het maanden geleden  al een keer geschreven in een ander artikel. Deze dictators kopiëren van de anderen. Alsof ze dezelfde beknopte handleiding hebben hoe  ze zich moeten gedragen tegen de mensen die vrijheid willen.

Het westen, waar een  veel hoger niveau van vrijheid is , is cynisch als altijd. “Wat zal er nu gebeuren? Gaan  de radicale islamitische groeperingen de macht over nemen?”  Hetzelfde opperde men  met Tunesië en Egypte. Of  is het misschien dat ze zich afvragen of enorme olie-contracten wel veilig gesteld zijn? De  westerse alliantie NAVO heeft een groot aandeel in de strijd gehad door doelen van Khadaffi over het hele land te bombarderen. En ja, ik geloof dat de vrijheidsstrijders nooit zo snel en ver zijn gekomen zonder hun hulp. We mogen respect hebben voor bepaalde westerse landen omdat ze  de vrijheid van Libië hebben ondersteund.

Het enorme voordeel dat Libië geniet in tegenstelling tot Egypte of Tunesië is het ontbreken van het oude systeem. Niets is er meer van over. Geen militaire-, en politie elite, geen corrupte politici, geen Khadaffi aanhangers. Niets. Ze kunnen het land van de grond af aan opbouwen. Het werk zal zwaar worden, maar vrijheid in Libië met een democratisch gekozen regering zal waarschijnlijk eerder komen dan in elk ander land in de Arabische wereld.

Libya Al Hurra!

De geweldadige kolonisten van Israel

Vandaag is een grote en belangrijke dag voor Palestina. Mahmoud Abbas zal de Verenigde Naties vragen om erkenning van Palestina. Natuurlijk weet iedereen dat de VS onherroepellijk hun veto zullen uitspreken tegen het voorstel. Daarmee wordt het gelijk van de agenda geschrapt omdat heel ondemocratisch, een veto alles overruled. Toch zit er een positieve ontwikkeling aan dit voorstel. Palestina heeft zijn statement gemaakt en vele leden zullen voor stemmen. Zo weet iedereen waar de leden staan. Dit kan leiden tot meer inhoudelijke discussie en wordt de druk op Israel en Amerika verhoogd zodat ze met een gegronde reactie moeten komen. Meer dan alleen maar een nee. Ik ben benieuwd!

De israelische krant de Haaretz meldde vanmorgen dat een hogere officier van het israelische leger een goede uitleg heeft gegeven waarom Israel besloten heeft om meer militairen naar de bezette gebieden te sturen. De regering heeft ooit bepaald dat de illegaal verblijvende kolonisten op palestijns grondgebied een wapen mogen dragen.  De reden hiervoor was de angst aangevallen te worden door de Palestijnen. Nu blijkt echter dat het leger meer manschappen stuurt, tijdens palestijnse protesten om indirect de palestijnen te beschermen tegen de kolonisten. Deze officier is ervan overtuigd dat de Palestijnen hun mensen wel onder controle houden tijdens de mars rondom de bezette gebieden maar is het juist de groep kolonisten die om het minste of geringste hun wapen trekken tegen alles wat palestijns is. Zij lokken hier dus onnodig veel aggressie uit wat onvermijdelijk zal leiden tot meer slachtoffers.

De Spanjaarden komen!

De Hertog van Alva

Het is het jaar 1556 als Fernando Alvarez de Toledo,beter bekend onder de naam; de Hertog van Alva naar Nederland wordt gestuurd. De protestanten in den Nederlanden hebben de aanzet gegeven tot de roemruchte beeldenstorm. De hertog krijgt maar liefst tienduizend soldaten mee op zijn weg naar de lage landen van het noorden. Er worden  zes-,  tot zevenduizend protestanten gearresteerd waarvan er ruim 1100 publiekelijk onthoofd worden.De spanjaard krijgt hierdoor als bijnaam de ijzeren hertog.

Dit was tevens de laatste inval van het spaanse rijk geleid door Koning Filips II en Nederland werd definitief een republiek in het jaar 1590. Dit was mogelijk omdat alle zeventien gewesten zich onder prins Maurits schaarde en zo uiteindelijk de spanjaarden wisten te verdrijven.

Ditmaal laten de spanjaarden ons zien wat strijden is tegen overheden die het allemaal niet zo nauw nemen met het volk. Door vooral veel belastinggeld aan de grote banken te schenken om hun eigen fouten te herstellen wordt het volk hier de duppe van. De ene bezuiniging na de ander wordt doorgevoerd. Het raakt vooral de gewone burger. De werkloosheid onder deze groep stijgt enorm. Ziektekosten rijzen de pan uit en de jongeren zien hun hele toekomst perspectief als sneeuw voor de zon verdwijnen.Meer dan 20 procent van de beroepsbevoling zit thuis op de bank zonder enig uitzicht.Bij de jongeren is dit zelfs 45%.

Dat is dus alle reden om de straten in te nemen rond de verkiezingen en de premier Zapatero duidelijk te maken dat ze dit niet pikken. De protesten geleid door de 15 Mei beweging hebben een enorm succes. Miljoenen mensen zijn een dag voor de verkiezingen op de been. In elke stad in Spanje gaan mensen de straat op en schreeuwen leuzen tegen de huidige regering.

De stemmen zijn nu voor 90% geteld en de grote winnaar is de Partido Popular. Een centrumrechtse partij. Dus van een centrumlinkse regering  naar een centrumrechtse regering. Rechtse partijen zijn voor mij de vereenzelviging met het kapitalisme. Liever de staatskas spekken dan goede gezondheidszorg. Liever meedoen aan verrijking van de rijken dan goed onderwijs voor iedereen. Minder buitenlandse schulden en een hogere werkloosheid.

Hoe zit het nu in Nederland? Begint het er bij ons ook niet steeds meer op te lijken? Worden we niet steeds meer zoals Spanje? In de zomer kan je de werkloosheidcijfers natuurlijk mooi wegpoetsen door vakantiebanen maar hoe ziet het er in het najaar uit? We betalen steeds meer ziektekosten en toch wordt er weer 2,5 miljard bezuinigd in deze sector. Opleidingen zijn van een steeds slechter niveau en terwijl Nederland een heel goed onderwijssysteem had in de jaren 70 en 80 met een behoorlijk aanzien in Europa.

De spanjaarden mobiliseren sinds een aantal dagen de andere jongeren in Europa om vooral de straten op te gaan en te demonstreren tegen de uitbuiting van jongeren door de overheden. Is Nederland er klaar voor?