Illegaliteit

Door Frank Beuken
(Samenvatting van een conversatie op FB)

Foto: Oscar Bergamin

Drugs zullen altijd deel uitmaken van onze maatschappij. Juist door de illegaliteit, zijn het bendes die hier grof geld verdienen. Door drugs legaal te maken, is het voor deze bendes niet meer interessant en de criminaliteit zal fors dalen.

Nu, de vergelijking is vergezocht, maar stel dat Europa de grenzen zou openstellen voor vluchtelingen. Deze mensen zouden dan op een normale manier aan land kunnen komen ipv op gammele bootjes. De mensensmokkelaars kunnen geen droog brood meer verdienen en zullen verdwijnen. De vluchtelingen hoeven geen aanspraak meer te maken op familiekapitaal en kunnen zonder gevaar voor eigen leven, Europa binnenkomen.

Natuurlijk zullen er mensen zijn die nu denken; ‘ja maar dan komen er nog meer.’ Toch is dit niet het geval. De aantallen blijven nagenoeg gelijk. Juist door de nijpende situatie waarin zij verkeren, zullen zij er alles aan doen om te vluchten. Gevaarlijk of niet. Gesloten of open grenzen.Waarom geven wij deze mensen dan niet een menswaardige manier van vluchten?

De grote sommen geld die nu uitgegeven worden aan grensbewaking, kustwachten en grote reddingsoperaties kunnen dan besteed worden aan de opvang van deze mensen.
Per ratio, scheelt dat veel geld. Europa blij en de vluchtelingen veilig. Europa zou daardoor een stuk mooier worden.

Waarom mensen vluchten

Wanneer mensen geen reden hebben om te vluchten, zullen zij dat ook niet doen. Sinds mensenheugenis wordt er al gereisd. Naar waar het rustig is en veilig. Naar waar werk is en een toekomst voor het nageslacht. Jagers en boeren in het begin van onze jaartelling, Hugenoten en Calvinisten na de Middeleeuwen en Europeanen naar  Amerika, in de 19de eeuw. Altijd zullen er volksverhuizingen plaatsvinden, wanneer men op zoek gaat naar betere tijden. Zij vluchten zelfs uit het best bewaakte land ter wereld: Noord Korea.  Het is een illusie om te denken dat hoge muren mensen tegenhouden. De smokkelaars vinden altijd een manier en
met alle onmenselijke gevolgen van dien.

Conclusie: Open de grenzen en werk tegelijkertijd aan een herstel van vrede, in de landen aldaar.

Europa moet hand in eigen boezem steken.

Corrupte regeringen in veel derde wereld landen worden gevoed door westerse bedrijven:
Lucratieve contracten worden er gesloten: Goedkope delfstoffen uitvoeren,enerzijds en het leveren van wapens, anderzijds. Het westen verdient grof geld aan de ellende in die landen.

Is het niet zo dat wij indirect verantwoordelijk zijn voor de grote stroom vluchtelingen? Zouden wij kunnen beginnen met het stoppen van oneerlijke concurrentie?
Een voorbeeld : Door de Europese subsidie aan boeren, kunnen zij tegen belachelijk lage prijzen hun overschot dumpen in de derde wereld landen, waardoor zij de lokale boeren uit de markt drukken. Dit en nog veel meer oneerlijke handel kan alleen maar tot stand komen door de deals die het Westen sluit met corrupte regeringen.

Dit is maar een voorbeeld waarom het Westen een begin moet maken met het doorbreken van de cirkel.

Nog even dit:
Een volk is altijd van goede wil, maar laat hun eigen interpretatie van democratie toepassen en niet die van het westen. Voordat het westen ingrijpt moet het eerst luisteren naar het volk en niet naar zijn leiders.

Recensie voor manuscript “Arabische Lente”

Van Syrie kenner Hajji Oscar A.M. Bergamin,
voormalig eindredacteur Buitenland “Südostschweiz”, Lid van de Frontline Club London, lid van de Afghanistan Foreign Press Association

«Het is gewoon een kwestie van overleven, begrijp je?» zegt hoofdpersoon Khaled in Frank Beukens «Arabische Lente» in het theehuis.
Wat is Revolutie? Wat is Burgeroorlog? Het is allemaal «gewoon een kwestie van overleven».

Wat doen mensen tijdens een revolutie of burgeroorlog?  Tachtig procent van de tijd zijn de mensen bezig met eten, drinken, slapen, water halen, inkopen, koken, thee drinken, sigaretten halen… Saai of spannend? Het is gewoon een kwestie van overleven. In deze tachtig procent van de dag, dus 19 uur, wordt er geleefd, geliefd, gefilosofeerd en overleefd.

«Waarom zijn de kinderen toch zo druk?» vraagt Khaled terwijl hij zich eigenlijk meer zorgen maakt door de politie te worden opgepakt. Frank Beukens «Arabische Lente» is een mooi liefdesverhaal dat plaats vindt in de bizarre omgeving tegen de achtergrond van de Arabische revolutie.

Geschreven  in 2011, midden in de revolutie, koos Frank Beuken voor de titelpagina in een macaber vooruitzicht – alsof hij de toekomst al wist – een Scene uit Damascus, 2012 is dit vooruitzicht tragischer wijze meer dan waar geworden.

Beoordeel de mens als individu

Interview met de auteur van Arabische Lente

Door Els Planjé
12 juli 2012

Frank Beuken, schrijver van ‘Arabische Lente’, zette zich in zijn jonge jaren al in tegen onrechtvaardigheid in onze multiculturele samenleving. Hij heeft zes jaar geleefd met islamitische families die hem veel hebben bijgebracht over omgangsvormen en gebruiken. Dit veranderde definitief zijn kijk op moslims. Elk vooroordeel doet hij af als onzinnig. Beoordeel de mens als individu en niet als groep. De totaal onverwachte revoluties in Noord-Afrika en het Midden-Oosten van 2011, genoemd “De Arabische Lente”, geven hem de reden om dit manuscript te schrijven.

Hoe ben je op TenPages.com terecht gekomen?
Tenpages.com is mij zo gezegd aangereikt door een goede vriendin. Zij liet mij weten dat dit een prima alternatief is voor de gangbare weg via de uitgever. In eerste instantie was ik enigszins sceptisch omdat er aandelen gekocht moeten worden. Nadat ik met verschillende mensen in gesprek ben gegaan en de recensies van Tenpages.com heb gelezen, heb ik besloten om mijn manuscript te plaatsen. De uitdaging om al de aandelen te verkopen binnen de gestelde termijn maakt het een soort van erezaak. Gaat het mij lukken? Het moet gaan lukken.

Wanneer heb je gekozen om over de Arabische Lente te schrijven?
Sinds de allereerste dag in december 2010 toen de vlam in de pan sloeg in Tunesië. Een goede kennis van mij uit Tunis vertelde over een jongen die wanhopig werd van de politie die van zijn marktkar stal. De jongen vertelde dit aan zijn vader en die schoot uit zijn slof. De wanhoop deed de jongen besluiten tot zelfdoding waarbij hij zichzelf in de brand stak. De jongerenopstand die daarop volgde liet moed zien. Durf. Om op te staan tegen de onderdrukker Ben Ali. Het gevoel van victorie nadat Ben Ali het land ontvluchtte was enorm. Elke dag was ik online of kreeg ik via de telefoon de laatste berichten. Toen brak na Tunesië ook de opstand uit in Egypte. Vrienden uit Caïro lieten mij meeleven wat zij doormaakten. Ik kwam er dichtbij. Lang niet zoals zij het beleefd hebben maar ook ik juichte toen Mubarak aftrad.

Wat zou je met je manuscript willen bereiken?
Met het manuscript wil ik mensen meer toegang verschaffen tot deze onbekende cultuur. Zelf heb ik zes jaar met islamitische families geleefd en zo veel gebruiken leren kennen. Ook de gastvrijheid en eer die je als gast toebedeeld krijgt is enorm. Het raakt mij diep wanneer ik zie dat in Nederland en veel andere landen moslims als zondebok aanmerken. Zij verdienen dit niet en in elke gemeenschap zijn er kwaadwillende mensen. Mijn manuscript biedt meer toegang door de uitleg van gebruiken en hoe men deze beleeft. De Nederlander moet proberen in te zien dat mensen in onder andere Egypte, Libië, Syrië, Bahrein, Jemen en Tunesië enorme moed bezitten om in strijd te gaan tegen een dictator die levensgevaarlijk is voor hen en hun familie.

Hoe identificeer jij je met de hoofdpersoon Khaled?
Khaled en ik hebben zeker raakvlakken. Vooral wanneer het gaat om een bepaalde dosis twijfel en onzekerheid maar zeer zeker ook de doortastendheid wanneer het nodig is. Ik denk dat we beide genoeg moed hebben om op te staan tegen onrecht.

Heb je vaker geschreven?
Vroeger schreef ik reeds gedichten die voortkwamen uit mijn eigen situatie. Sinds mijn twintigste houd ik een dagboek bij. Eenvoudigweg omdat er veel gebeurde en ik moeite had met het onthouden van momenten die zo belangrijk zijn. Deze dagboeken hebben in een bepaalde mate invloed gehad op ‘Arabische Lente’.

Wat inspireert jou om te schrijven?
Alles inspireert mij om te schrijven. Het idee dat ik zelf deel kan uitmaken van een verhaal dat eerder niet bestond is prachtig. ‘Arabische Lente’ is gevormd in mijn hoofd en toen het einde duidelijk was ben ik het verhaal op gaan schrijven. De band tussen Fatima en Khaled laat zien dat liefde soms onoverkomelijk is, ook wanneer dat niet is toegestaan. Uiteindelijk door hun overtuiging wordt deze band geaccepteerd door hun vrienden. Het creëren van iets op zich is al prachtig. Het delen met anderen maakt het alleen maar mooier.

Waarom moeten mensen investeren in jouw manuscript?
Dit verhaal is uniek. Waar menig schrijver zich waagt aan een roman gebaseerd op de Tweede Wereldoorlog heb ik een onderwerp gekozen van deze tijd. Ik wil de lezer, jong en oud, meevoeren in een nieuwe ervaring en een wereld laten zien die zij allen kennen maar nog steeds niet begrijpen.

> Lees het manuscript ‘Arabische Lente’

Een nieuwe oorlog?

De gedachten de vrije loop:

 

Frankrijk en Duitsland hebben het voorzien op Griekenland. Het land wordt gedwongen om failliet te gaan.

Frankrijk heeft terecht of onterecht de woede van Turkije op zijn hals gehaald door een wet aan te nemen dat de ontkenning van de genocide in Armenië strafbaar maakt.

Frankrijk spreekt over een superieure beschaving in Europa ten opzichte van veel andere landen.

Syrie is een waar offensief begonnen in de stad Homs en hoofdstad Damascus. In het afgelopen etmaal heeft dit gezorgd voor meer dan 200 doden. De VN leden zijn kwaad op Rusland en China voor hun veto tegen ingrijpen.

Rusland is boos op de NAVO vanwege het raketschild gericht tegen, naar hun zeggen, een aanval vanuit Rusland.

Israel spreekt in oorlogstaal en wil op korte termijn Iran aanvallen. Iran zal met zwaar geschut reageren. Niet alleen op Israel maar ook op zijn bondgenoten.

Amerika en sommige landen van Europa zullen Israel steunen in hun agressie tegen Iran.

De economie in Europa gaat verder naar beneden en een verandering is noodzakelijk. Rigoreuze stappen.

In verschillende Arabische landen lijkt een burgeroorlog onvoormijdelijk.

In Oost Europa schudt het op zijn grondvesten en lijkt dit deel van Europa massaal in opstand te komen tegen bezuinigingen en beperkingen in een vrije meningsuiting.

Al die tijd was ik ervan overtuigd dat een wereldoorlog tot het definitieve verleden behoorde maar ik ben daar nu niet meer zo zeker van.

 

 

 

Crisis leidt tot oorlog

“Wanneer wij dan toch willen beproeven den economischen toestand gedurende het tweede kwartaal nader te bespreken dan moeten wij dat doen onder de meest mogelijke voorzichtigheid voor wat aangaat eventueele conclusies. Immers elk oogenblik kunnen zich onvoorziene omstandigheden uit andere gebieden voordoen welke het beeld volkomen kunnen wijzigen.” citaat uit Het Vaderland, zaterdag 8 augustus 1936

De economische situatie in het huidige Europa is gedaald tot een dieptepunt. Griekenland is mogelijk de eerste die uit de eurozone zal stappen en verschillende andere europese landen staan op de rand van de afgrond. De werkelijke situatie is nog veel slechter. Landen als Griekenland, Italie, Spanje, Portugal zijn in wezen al failliet. De schuldenlast steek de kop op en de inkomsten van deze landen komen niet meer aan het niveau om deze debetstanden op te vangen.

Belgie is het volgende land dat op zijn vingers getikt wordt door Brussel. Het land moet binnen afzienbare tijd met zijn begrotingsplannen komen. De reden voor de vertraging is dat Belgie waarschijnlijk de begroting niet op orde heeft en mogelijkerwijs een daadwerkelijke schuldenlast heeft die verdoezeld moet worden door middel van allerlei “slimme rekensommen”.

Er dienen zich reeds verschillende groeperingen aan in Europa die een onderzoek opstarten. Wat zijn de gevolgen van het opnieuw invoeren van de eigen munteenheid? Zal de economie verbeteren. Wordt Europa weer gezonder ten opzichte van de andere landen. Gaat het begrotingstekort omlaag? Deze onderzoeken komen voort uit de economishce crisis waarin wij ons bevinden. Een paniekgevoel die 77 jaar geleden ook bestond. In 1935 was de economie van veel landen tot een dieptepunt gedaald.

In een land als Duitsland was de werkloosheid van ongekende grootte. Het was de oorlogzuchtige leider die het land uit deze situatie haalde. Met een enorme wapenindustrie schiep hij banen en met zijn overtuigingskracht kreeg hij het volk achter zich. Wat de gevolgen daarvan waren is algemeen bekend.

Na deze donkere periode in Europa, die de meeste grote landen in de wereld getroffen heeft door deelname aan een totale oorlog,begon de economie in korte tijd op te leven. De situatie was beter dan ooit tevoren. Hele industrieen werden opgezet en de wederopbouw van de getroffen landen genereerde een enorme geldstroom over de hele wereld. Het marshall plan voorzag in de dagelijkse behoeften in Europa en dit leidde tot een grote vraag naar arbeiders die op hun beurt hun leventje van voor de oorlog weer op wilde pakken. Door de enorme koopzucht van het volk floreerde de economieen welig en Europa was gered. Amerika importeerde veel goederen naar hier en Europa naar Amerika. De wereldeconomie was gered.

Dat er een derde wereldoorlog zal ontstaan is onwaarschijnlijk. Door een aantal landen wordt er echter wel zeer dreigende taal uitgeslagen. In de jaren 80 en 90 dachten we dat de kernwapens voorgoed tot het verleden behoorde en de grootmachten begonnen aan de afbouw van hun arsenaal. De koude oorlog was voorbij. Toch zijn het juist de kleinere landen die werken aan een kernwapen of ze reeds bezitten. In dit soort instabiele landen is dat levensgevaarlijk en misschien zet dit de grootmachten aan om ook tot uitbreiding over te gaan van deze allesvernietigende wapens.

Zullen de bondgenoten van deze instabiele landen zich aansluiten bij de idiotie van hun leiders en gaan we toch een donkere tijd tegemoet? Of beseft men het belang van de eenheid in de wereld en wordt er gezocht naar andere mogelijkheden om de wereldeconomie weer op gang te brengen?

De geweldadige kolonisten van Israel

Vandaag is een grote en belangrijke dag voor Palestina. Mahmoud Abbas zal de Verenigde Naties vragen om erkenning van Palestina. Natuurlijk weet iedereen dat de VS onherroepellijk hun veto zullen uitspreken tegen het voorstel. Daarmee wordt het gelijk van de agenda geschrapt omdat heel ondemocratisch, een veto alles overruled. Toch zit er een positieve ontwikkeling aan dit voorstel. Palestina heeft zijn statement gemaakt en vele leden zullen voor stemmen. Zo weet iedereen waar de leden staan. Dit kan leiden tot meer inhoudelijke discussie en wordt de druk op Israel en Amerika verhoogd zodat ze met een gegronde reactie moeten komen. Meer dan alleen maar een nee. Ik ben benieuwd!

De israelische krant de Haaretz meldde vanmorgen dat een hogere officier van het israelische leger een goede uitleg heeft gegeven waarom Israel besloten heeft om meer militairen naar de bezette gebieden te sturen. De regering heeft ooit bepaald dat de illegaal verblijvende kolonisten op palestijns grondgebied een wapen mogen dragen.  De reden hiervoor was de angst aangevallen te worden door de Palestijnen. Nu blijkt echter dat het leger meer manschappen stuurt, tijdens palestijnse protesten om indirect de palestijnen te beschermen tegen de kolonisten. Deze officier is ervan overtuigd dat de Palestijnen hun mensen wel onder controle houden tijdens de mars rondom de bezette gebieden maar is het juist de groep kolonisten die om het minste of geringste hun wapen trekken tegen alles wat palestijns is. Zij lokken hier dus onnodig veel aggressie uit wat onvermijdelijk zal leiden tot meer slachtoffers.

Antisemitisme

Wanneer je de benaming antisemitist of antisemiet  naar het hoofd geslingerd krijgt, dan mag je gerust stellen dat je door en door slecht bent. Of valt het allemaal wel mee? Wanneer ben je precies een antisemitist? Wanneer je de mensen haat die het joodse geloof aanhangen. Het kan ook zo zijn dat je de hele staat Israel  veroordeelt en alles wat daarmee samenhangt.

De letterlijke betekenis van antisemitsme is het tegen alle sprekers van  semitische talen zijn. Wie weet dat tegenwoordig nog? Er zijn maar weinig mensen die deze verklaring kunnen geven voor deze term. Als we het vergelijken met een rascist, is dat door de eeuwen heen hetzelfde gebleven: Je superieur voelen ten opzichte van een ander menselijk ras. Je eigen ras boven dat van een ander te plaatsen.

De antisemistist is de laatste honderd jaar behoorlijk veranderd en we mogen gerust zeggen; verergerd. De antisemistist is niet meer iemand die tegen de sprekers van semitische talen is maar tegen het joodse ras, tegen de staat Israel; een anti-zionist genaamd. Maar het ergste moet nog komen: Het wordt direct in verbinding gebracht met de holocaust. En zoals men weet is het in Nederland en vele andere landen in Europa strafbaar om de holocaust te ontkennen of ter discussie te stellen.

Iemand die enigzins politiek op de hoogte is weet dat Israel een behoorlijk goede propagandamachine heeft. Waarschijnlijk de beste ter wereld. Zij weten op elk vlak het beleid van het land goed te praten, zij hebben de mogelijkheden om antizionisten monddood te maken en praktisch het hele westen (Europa en de VS) verdedigen Israel onvoorwaardelijk. Telkens wanneer de Verenigde Naties een resolutie probeert aan te nemen tegen het beleid van Israel in Palestina dan spreekt de VS zonder meer zijn veto uit. Ook al zijn ze het geheel of gedeeltelijk eens met de resolutie. Dat noem ik dan toch een knap staaltje netwerken van de israelische regering.

Zo ook met de term, antisemitist. Naar mijn mening hebben de hasbara’s (de zgn. promoters van de staat Israel) er voor gezorgd dat het deze veel zwaardere lading kreeg. Mede daardoor hebben zij al veel mensen het zwijgen kunnen opleggen door deze term in het bijzijn van anderen jegens tegenstanders te gebruiken.

Ook ik ben meermalen voor een antisemitist uitgemaakt omdat ik kritisch ben ten opzichte van het gevoerde beleid van Israel in Palestina. Een geheel misplaatste beschuldiging dus! Omdat ik tegen het beleid van Israel ben maar zeer zeker niet tegen mensen die semitische talen spreken, zeer zeker niet tegen het joodse volk en ik ben ervan overtuigd dat de holocaust heeft plaatsgevonden zoals beschreven is.

Alvorens men de term antisemitist gebruikt moet men goed beseffen waar je degene van beschuldigt.

De Hasbara’s van Israel

Feitelijk weten we dat Israel erg sterk staat wanneer het gaat om de slagkracht van hun “defensie systeem”. Buiten dat Israel uit militair oogpunt overheerst in de regio met zijn ultra moderne wapens, waaronder kernwapens, verslaat zij de vijand op veel meer vlakken.De Mossad en Shin Bet zijn bijvoorbeeld de beste geheime diensten ter wereld. Politiek gezien staan zij erg sterk door hun machtige lobby, die lijkt te zijn geinfiltreerd in de meeste overheden wereldwijd. Men zou zich kunnen afvragen of de Verenigde Staten van Amerika inderdaad de grote beschermer is van Israel. Is het niet zo dat Israel zich op dermate manier heeft ingegraven in de amerikaanse overheid dat zij eigenlijk zichzelf beschermt? Eerder heb ik hier al over geschreven. Hoe groot zijn de belangen van de amerikaanse havikken in Israel? De havikken zijn de eigenlijke beleidsmakers van de VS en zelfs de president is daar ondergeschikt aan. Je zou het kunnen vergelijken met de Bilderberg-groep.

Deze laatste elite organisatie kwam onlangs nog bijeen in Zwitserland waar zij de wereldorde bespraken. Prins Bernard was een van de eerste leden en later opgevolgd door zijn dochter en koningin van Nederland,Beatrix. De koning van Spanje was regelmatig aanwezig. De bijeenkomsten worden door 18 landen vertegenwoordigd. Ik wil hier in een later artikel op ingaan maar dit orgaan mag gerust gezien worden als een van de machtigste organisaties ter wereld.

Elk land heeft de mogelijkheid om propaganda in te zetten als machtsmiddel om hun eigen bevolking en andere landen te beïnvloeden. Propaganda wordt altijd gebruikt wanneer landen in oorlog zijn of wanneer er onrust heerst. Dit hebben we de afgelopen maanden kunnen zien in het Midden- Oosten en Afrika.

Israel is een uitzondering op de regel maar niet uniek. Syrie is bijvoorbeeld een land die erg goed heeft afgekeken van diens buurland. In landen waar de overheid de media controleert, zet Israel de hele bevolking in. Zo worden er regelmatig bijeenkomsten georganiseerd voor hun eigen burgers en mensen van buiten die sympathieën hebben met Israel. Er zijn legio websites te vinden.Bijvoorbeeld NGO Monitor of http://www.hasbara.com Duidelijk is te zien dat zij leden willen werven om positief te praten over Israel. Dit is in het beginsel niet verkeerd. Echter, zij laten weten te spreken namens alle burgers van het land. Dit kan natuurlijk al weerlegd worden door de vele burgers die het zeer oneens zijn met het beleid van hun overheid.

Het is de overheid die de Hasbara’s beinvloedt en er een propagandagroep van maakt. Mensen uit alle lagen van de bevolking worden geworven of melden zich vrijwillig aan om het beleid van Israel te verdedigen ten opzichte van zijn tegenstanders. Hoeveel hasbara’s er precies zijn is niet te zeggen maar ze bevinden zich overal ter wereld en ze zijn actief op televisie, radio, bij kranten en sociale netwerken. Zij gaan nooit een discussie uit de weg wanneer het gaat om het beleid van Israel. Hun mening wordt vooral gestaafd door beweringen die het allemaal objectief laten lijken. Maar het is juist het weglaten van veel feiten die dit weerspreken.

Paranoia

De beste manier, voor een leider om te zorgen dat de natie zal niet opstaan ​​tegen hem is het creëren van angst. Laat de mensen weten dat er zware straffen staan op het bekritiseren van de  autoriteiten. Dit kan resulteren in lange gevangenisstraffen, martelen, de doodstraf en het bedreigen van alles wat je dierbaar is. Het creëren van angst onder je familie en vrienden. Je familieleden zullen  je smeken niet meer te protesteren tegen de regering.

In het laatste half jaar hebben we genoeg voorbeelden gezien van dictators en het onderdrukken van een volk. Tunesië, Egypte, Libië, Bahrein, Syrië, Jemen, Iran en vele andere landen in het Midden-Oosten en Afrika. Het positieve nieuws in de laatste maanden is natuurlijk de kracht die de mensen hebben getoond in deze landen door hun aantallen te mobiliseren.

Goed dat we  in het “westen”leven. We leven hier in Europa waar alles veilig is.Geen angst voor regeringen die je dwingen niet te spreken en onze grenzen zijn goed beschermd tegen het terrorisme. Wat wil je nog meer?

Is deze bescherming dan echt nodig of is het een schijnvertoning?

Een land als Israël, die de wereld vertelt over  de constante dreiging van buurlanden die bereid zijn om de Joodse staat van de kaart te vegen. Of de VS, met hun oorlog tegen terreur. Ze waarschuwen ons voor Al-Qaeda en de mogelijkheid van aanslagen in onze veilige omgeving. Of Europa, altijd het schoothondje van hun grote broer, de Verenigde Staten van Amerika. In het laatste decennium, stonden de burgers achter hun regeringen, want we hebben geen enkel significante aanval gehad in de laatste 10 jaar. Dus onze regering beschermt ons. Maar tegen wat? Al-Qaeda? Het gevaar uit de islamitische wereld? Die nieuwe vijand, omdat we onze trouwe vijand, de Sovjet-Unie hebben verloren.

Miljarden dollars worden elk jaar besteed aan veiligheid van jou en voor mij. Zouden we een toename van de aanvallen hebben als we deze bescherming niet hebben? Feiten zijn: In de laatste tien jaar hebben we geen stijging van  het aantal slachtoffers gezien door terroristische aanslagen dan 40 jaar geleden. Wist je dat:  Meer mensen sterven elk jaar door het vallen van de trap, meer mensen sterven elk jaar door aanvallen van dieren dan door een terroristische aanslag. Hoeveel mensen zijn er niet gestorven door alleen al de angst voor een terroristische aanslag? Deze miljarden dollars zouden misschine beter kunnen worden besteed aan campagnes als: Ren niet op de trap of en hoe een aanval van een dier te vermijden. We zouden dan een daling van het aantal sterfgevallen kunnen waarnemen.

Bescherming tegen terreur is de sleutel voor westerse regeringen. Zo hebben zij een juridische basis om illegale praktijken te verbergen.

De Palestijnse individualist

Nu zal ik niet ontkennen dat ik erg meeleef met de bevolking van Palestina en het leed wat ze dagelijks moeten ondergaan. Ik ben ook enigzins bevooroordeeld omdat wel duidelijk is dat de palestijn hier de underdog is. Maar ook aan israelische zijde bestaat deze angst. De gewone burger die kort aan de grenzen woont met Palestina zijn meermalen bestookt door Katoesja raketten door palestijnse extremisten. Je kan je natuurlijk enigzins voorstellen dat het een zeer beangstigend gevoel moet geven, dag in dag uit.

Regelmatig spreek ik met een palestijnse leraar engels die woont en werkt in Gaza. Hij verteld mij wat zij dagelijks door moeten maken. Tekort aan voedsel, water, brandstof, bouwmaterialen enzovoort. De mensen daar zijn erg beperkt en kunnen geen volwaardig bestaan opbouwen. De middelen zijn er niet en de wil. Dat laatste wil ik graag toelichten.

De wil is wat je als individu wenst en zorgt dat je het krijgt. Het individu is nu juist een groot probleem in Gaza. Het volk heeft jarenlang niet als groep gesproken en gehandeld maar altijd het eigenbelang voorop gesteld. Misschien is dit enigzins begrijpelijk als je dag in dag uit voor je bestaan moet knokken maar toch weet iedereen dat je als groep veel sterker staat.

Het zou dan ook onterecht zijn wanneer Israel hier gezien wordt als de enige boosdoener in het gebied. Zij frustreren wel veel zaken in Gaza maar de palestijn laat dit allemaal gebeuren zonder er echt tegen te willen strijden. Wanneer men kijkt naar de opstand in het buurland Egypte. De volharding die zij hadden om ongewapend de strijd aan te gaan met hun onderdrukker. Zij hebben doorgezet en gewonnen. Nu kan het egyptische volk beginnen aan de opbouw van democratie en vrijheid.

Laten we een klein voorbeeld nemen aan de protesten van een duizendtal jongeren, 3 weken geleden in Gaza Stad. Een paar dagen van protesteren leverden hun heel veel op. De jarenlang gescheiden overheden in Gaza en Westbank hebben eergisteren een handvest ondertekend. Dit moet vrede tussen beide gebieden brengen. Een paar dagen protesteren zorgde ervoor dat al Fatah van de Westbank en Hamas van Gaza weer met elkaar spraken. Dit feit was een maand geleden nog ondenkbaar.

Wanneer een duizend jongeren dit bereiken als resultaat wat zal dan de uitkomst zijn wanneer er tien duizenden jongeren de straten opgaan? Vreedzaam demonstreren in de stad om Hamas te laten aftreden omdat zij een van de onderdrukkers van het volk zijn. Vreedzaam demosntreren met duizenden tegelijk aan de grenzen met Israel zal ervoor zorgen dat de wereldpers weer terugkomt en de wereld laten zien dat de wil van de palestijn groot is. Dit zal en moet Israel uiteindelijk dwingen om hun beleid ten opzichte van Gaza compleet te wijzigen en werkelijk samen naar oplossingen te gaan zoeken om vrede te creeren in het gebied.