Wie denken wij eigenlijk te zijn? De Zwarte Pieten discussie.

De ‘witte’ Nederlander heeft zijn mening snel gemaakt: “Zowel pro als anti Zwarte Piet groeperingen zijn fout.” “Laten we rustig blijven. Het is een kinderfeest.”

Maar is dat terecht?

Zelf ben ik ook een ‘witte’ Nederlander, maar ik kan niet bepalen hoe de ‘zwarte’ Nederlander zich moet opstellen. Eenvoudigweg omdat ik mij niet in die positie voorstellen kan. Toch heb ik mij te lang neutraal opgesteld. Tot dit jaar, waar de ene racistische gebeurtenis de ander in rap tempo opvolgt.

Eergisteren ging ik met mijn dochter naar de intocht van Sinterklaas in Den Haag. Er is veel politie op de been, en je voelt de spanning. De kinderen langs de straten, kijkend naar de intocht, hebben nergens last van, maar menig volwassene wel.

Tekening door Tom Janssen

Waar ligt dat aan? De mensen die willen dat Zwarte Piet zwart blijft, ondanks dat veel mensen zich gekwetst voelen, of de mensen die Zwarte Piet liever zien verdwijnen, omdat dit voor hen zeer beledigend is?

Even alles op een rijtje, van de afgelopen week:

Een bijeenkomst van KOZP (Kick Out Zwarte Piet) dat ruw verstoord wordt door extremistische jongeren die de mensen binnen in het gebouw doodsangsten hebben laten uitstaan.

https://www.nrc.nl/nieuws/2019/11/08/bijeenkomst-kick-out-zwarte-piet-in-den-haag-bestormd-a3979715

Een voetballer van Excelsior die vanaf de tribune (vak Den Bosch aanhangers) uitgemaakt wordt voor k-neger, k-zwarte, katoenplukker, en zwarte Piet. Zelfs een van de hooligans meent zijn tirade kracht bij te moeten zetten met een Hitlergroet. Hulde aan de scheidsrechter die zeer adequaat ingreep.

https://twitter.com/FOXSportsnl/status/1196068203090329610?s=09

Net zo erg is de eerste reactie van het bestuur van de voetbalclub FC Den Bosch. De gebeurtenis wordt afgezwakt. De voetballer stelt zich aan, en er zijn alleen maar kraaien geluiden gemaakt. Daar kwamen zij een dag later op terug.

Op Social Media circuleert een video van een vrouw die zeer boos is op een oudere man en vrouw in de trein. Het blijkt dat de oudere vrouw, het 6 jarig dochtertje van de filmer (de moeder) heeft uitgemaakt voor Zwarte Piet, nadat zij niet snel genoeg doorgelopen zou hebben.

De politiek probeert uit alle macht afzijdig te blijven. Behalve waar het echt niet anders kan, spreekt een enkeling zich uit. Laatst schreef iemand: “De Zwarte Pieten discussie wordt steeds meer een nationale IQ test.” Ik probeer zeker niet te generaliseren, maar het begint wel steeds meer bewaarheid te worden.

Want hoe dom kun je zijn, om iemand met de dood te bedreigen, of iemand in het diepste van zijn ziel probeert te raken, of een kind aanvallen op zijn huidskleur?

Hoe dom kun je zijn, om te bepalen dat de ‘zwarte’ medemens zich niet zo moet aanstellen?

En hoe stom kun je zijn, ten koste van heel veel diep gekwetste mensen, een traditie in stand te willen houden, die voor de kinderen (daar waar het hele feest om draait) geen enkele meerwaarde heeft, of de Piet een kleur heeft of niet?

Waar is in godsnaam ons fatsoen gebleven?

Recensie voor manuscript “Arabische Lente”

Van Syrie kenner Hajji Oscar A.M. Bergamin,
voormalig eindredacteur Buitenland “Südostschweiz”, Lid van de Frontline Club London, lid van de Afghanistan Foreign Press Association

«Het is gewoon een kwestie van overleven, begrijp je?» zegt hoofdpersoon Khaled in Frank Beukens «Arabische Lente» in het theehuis.
Wat is Revolutie? Wat is Burgeroorlog? Het is allemaal «gewoon een kwestie van overleven».

Wat doen mensen tijdens een revolutie of burgeroorlog?  Tachtig procent van de tijd zijn de mensen bezig met eten, drinken, slapen, water halen, inkopen, koken, thee drinken, sigaretten halen… Saai of spannend? Het is gewoon een kwestie van overleven. In deze tachtig procent van de dag, dus 19 uur, wordt er geleefd, geliefd, gefilosofeerd en overleefd.

«Waarom zijn de kinderen toch zo druk?» vraagt Khaled terwijl hij zich eigenlijk meer zorgen maakt door de politie te worden opgepakt. Frank Beukens «Arabische Lente» is een mooi liefdesverhaal dat plaats vindt in de bizarre omgeving tegen de achtergrond van de Arabische revolutie.

Geschreven  in 2011, midden in de revolutie, koos Frank Beuken voor de titelpagina in een macaber vooruitzicht – alsof hij de toekomst al wist – een Scene uit Damascus, 2012 is dit vooruitzicht tragischer wijze meer dan waar geworden.

Een nieuwe oorlog?

De gedachten de vrije loop:

 

Frankrijk en Duitsland hebben het voorzien op Griekenland. Het land wordt gedwongen om failliet te gaan.

Frankrijk heeft terecht of onterecht de woede van Turkije op zijn hals gehaald door een wet aan te nemen dat de ontkenning van de genocide in Armenië strafbaar maakt.

Frankrijk spreekt over een superieure beschaving in Europa ten opzichte van veel andere landen.

Syrie is een waar offensief begonnen in de stad Homs en hoofdstad Damascus. In het afgelopen etmaal heeft dit gezorgd voor meer dan 200 doden. De VN leden zijn kwaad op Rusland en China voor hun veto tegen ingrijpen.

Rusland is boos op de NAVO vanwege het raketschild gericht tegen, naar hun zeggen, een aanval vanuit Rusland.

Israel spreekt in oorlogstaal en wil op korte termijn Iran aanvallen. Iran zal met zwaar geschut reageren. Niet alleen op Israel maar ook op zijn bondgenoten.

Amerika en sommige landen van Europa zullen Israel steunen in hun agressie tegen Iran.

De economie in Europa gaat verder naar beneden en een verandering is noodzakelijk. Rigoreuze stappen.

In verschillende Arabische landen lijkt een burgeroorlog onvoormijdelijk.

In Oost Europa schudt het op zijn grondvesten en lijkt dit deel van Europa massaal in opstand te komen tegen bezuinigingen en beperkingen in een vrije meningsuiting.

Al die tijd was ik ervan overtuigd dat een wereldoorlog tot het definitieve verleden behoorde maar ik ben daar nu niet meer zo zeker van.

 

 

 

“Trigger happy” De schietgrage politieagent?

De verruwing van de maatschappij is, volgens de Koninklijke Landelijke Politie Diensten, de belangrijkste oorzaak van het aantal toegenomen schietincidenten. De korpschef en politiebonden noemen deze stijging zorgwekkend maar geven geen duidelijkheid over de juiste aantallen waar een agent zich genoodzaakt voelt om de trekker over te halen.

Bij een onderzoek door de rijksrecherche zelf van dertig schietincidenten zijn 29 gewonden en 5 doden gevallen. In 2010 waren dat van de  25 schietincidenten 24 gewonden en 3 doden. In 2009  vielen er 27 gewonden en 3 doden bij 23 incidenten.

Volgens RTL nieuws houdt de politie de cijfers niet goed bij en is er het laatste jaar veel minder aandacht besteed aan het opsporen van illegale wapens. Alleen al in de eerste zes maanden van 2011 zijn er volgens RTL 166 schietincidenten geweest waarbij de frequentie van heftige schietincidenten ook fors toegenomen is. Bij  deze confrontaties vallen meer doden en gewonden dan voorgaande jaren. Afgelopen jaar is het werkelijke aantal van doden en gewonden veel hoger dan de politierapporten doen beweren.

Van de 166 incidenten zijn er 107 gewonden waarvan minimaal 36 zwaar en 36 doden. Ten opzichte van 2009 is dat een vervijfvoudiging van het aantal confrontaties waarbij politieagenten de trekker hebben overgehaald. Het meest opvallende bericht is de achtervolging van twee ongewapenden autodieven in Januari 2012. Twee mannen van 24 en 21 jaar slaan op de vlucht en de politie zet twee F16 Straaljagers in om een overzicht te verstrekken van het gebied waar de dieven zich op zouden houden. De twee mannen werden opgespoord en zijn te voet verder gevlucht. Dit was voor de politie voldoende reden om het pistool tevoorschijn te halen.

Wanneer we de KLPD mogen geloven zijn het de open grenzen en de verharding van onze samenleving die de politie ertoe dwingt om eerder te schieten. De vraag is echter of het hier nu gaat om verruwing van de maatschappij of  dat de politie door grotere druk minder aandacht besteed aan de opleiding. Waar in het verleden een onderzoek werd ingesteld om de verdachten op een later tijdstip te achterhalen wordt dit nu voorkomen omdat de overtreder reeds is neergeschoten.

De politie laat ook flinke stijging zien van het aantal ongevallen waarbij een politieauto of motor betrokken is geweest. Ten opzichte van 2007 ziet men in 2008 een stijging zien van 25 procent. De cijfers van de volgende jaren zijn nog niet beschikbaar maar het vermoeden is een flinke stijging tot en met 2011. Op 14 Januari wordt er een 21 jarige man uit Kloosterhaar aangereden door een politieauto terwijl hij de N34 overstak. Hij overleed ter plaatse. De  auto voerde geen sirene en zwaailicht en over de snelheid kan de politie niets zeggen. We kunnen gerust stellen dat de politie onvoorzichtiger te werk is gegaan en er veel schort aan het niveau van de opleiding.

“Oom agent leerde vooral beheerst te blijven om de situatie onder controle te houden terwijl de “nieuwe” agent steeds meer begint te lijken op een schietgrage cowboy. Het aantal schietincidenten is voor het jaar 2012 al zorgwekkend te noemen. Alleen al in de eerste twee weken van 2012 zijn er minstens 10 situaties geweest waar de politie zich genoodzaakt voelde om te schieten.