Een nieuwe oorlog?

De gedachten de vrije loop:

 

Frankrijk en Duitsland hebben het voorzien op Griekenland. Het land wordt gedwongen om failliet te gaan.

Frankrijk heeft terecht of onterecht de woede van Turkije op zijn hals gehaald door een wet aan te nemen dat de ontkenning van de genocide in Armenië strafbaar maakt.

Frankrijk spreekt over een superieure beschaving in Europa ten opzichte van veel andere landen.

Syrie is een waar offensief begonnen in de stad Homs en hoofdstad Damascus. In het afgelopen etmaal heeft dit gezorgd voor meer dan 200 doden. De VN leden zijn kwaad op Rusland en China voor hun veto tegen ingrijpen.

Rusland is boos op de NAVO vanwege het raketschild gericht tegen, naar hun zeggen, een aanval vanuit Rusland.

Israel spreekt in oorlogstaal en wil op korte termijn Iran aanvallen. Iran zal met zwaar geschut reageren. Niet alleen op Israel maar ook op zijn bondgenoten.

Amerika en sommige landen van Europa zullen Israel steunen in hun agressie tegen Iran.

De economie in Europa gaat verder naar beneden en een verandering is noodzakelijk. Rigoreuze stappen.

In verschillende Arabische landen lijkt een burgeroorlog onvoormijdelijk.

In Oost Europa schudt het op zijn grondvesten en lijkt dit deel van Europa massaal in opstand te komen tegen bezuinigingen en beperkingen in een vrije meningsuiting.

Al die tijd was ik ervan overtuigd dat een wereldoorlog tot het definitieve verleden behoorde maar ik ben daar nu niet meer zo zeker van.

 

 

 

De tegenstellingen van Kazachstan

Tot 17 december waren er in Kazachstan alleen rellen in de stad Zhanaozon maar ze verspreiden zich traag over het hele land. Het is nu de beurt aan Shetpe, niet ver van Zhanaozon waar de eerste gevechten uitbraken. De politie heeft de opdracht gekregen te schieten op demonstranten om de vrede te bewaren. Sinds vrijdag de eerste arbeiders protesteerden tegen de massa ontslagen van werknemers in de olieindustrie en  de arbeidsomstandigheden voor vele anderen. Het dodental is tot 12 gestegen na 2 dagen van protesten.

In de 16e eeuw werd Kazachstan bewoond door verschillende nomadenstammen. Niemand merkte dit land op tot de Sovjet-Unie, het gebied ter grootte van West-Europa annexeerde. Joseph Stalin, de paranoia leider van de USSR (Unie van Socialistische Sovjet Republieken) besloot tussen 1941 en 1953 complete etnische groepen te verplaatsen uit het verre oosten naar het  uiterste westen van de Sovjet-Unie en vice versa. Kazachstan werd een  nieuw thuisland voor Russen, Oejgoeren, Oekraïners, Oezbeken, Tataren en Duitsers. Nu is nog maar 63 procent van de inwoners van Kazachse oorsprong.

Het land heeft nu een grote diversiteit aan etnische groepen. In 1991 verklaarde Kazachstan zich onafhankelijk van de Sovjet-Unie. Het land bekleedt de 72e plaats van de wereld economie en de hoofdstad  werd verplaatst van Alma-Ata naar Astana in 1998, de tweede grootste stad van Kazachstan.

In 1999 is de nieuwe regering erin geslaagd om van het land een belangrijke exporteur van olie en gas te maken. Helaas zijn de voordelen alleen voor een kleine groep mensen. De meerderheid van het land, gelegen op de grens van Centraal Azie en Oost Europa, leeft nog steeds in armoede. Het is alleen Astana wat we zien in het nieuws uit Kazachstan. De hypermoderne wolkenkrabbers, de grote sportcomplexen en luxe auto’s. Het is de elite alleen, de vrienden van de president, die profiteren van de welvaart.

De president Nursultan Nazarbayev heeft een drie weken durende noodtoestand afgekondigd om de politie los te laten op de demonstranten met alle mogelijke middelen om de opstand de kop in te drukken. Internet-en gsm-verkeer  zijn niet  meer beschikbaar sinds vrijdag om te voorkomen dat de jongeren oproepen tot een landelijk protest via sociale netwerken als Facebook en Twitter. Deze actie van de autoriteiten is waarschijnlijk een keerpunt in de geschiedenis van Kazachstan. De brutale actie van de regering zal ongetwijfeld het volk aanzetten tot harde reacties. Het is slechts een kwestie van tijd voordat de meerderheid van de land wakker wordt geschud door de demonstranten in de buurt Astana. De eerste stap naar vrijheid, waardigheid en een toekomst zijn gezet. De  vrijheidsstrijd breidt zich naar Oost-Europa en Centraal-Azië.