Illegaliteit

Door Frank Beuken
(Samenvatting van een conversatie op FB)

Foto: Oscar Bergamin

Drugs zullen altijd deel uitmaken van onze maatschappij. Juist door de illegaliteit, zijn het bendes die hier grof geld verdienen. Door drugs legaal te maken, is het voor deze bendes niet meer interessant en de criminaliteit zal fors dalen.

Nu, de vergelijking is vergezocht, maar stel dat Europa de grenzen zou openstellen voor vluchtelingen. Deze mensen zouden dan op een normale manier aan land kunnen komen ipv op gammele bootjes. De mensensmokkelaars kunnen geen droog brood meer verdienen en zullen verdwijnen. De vluchtelingen hoeven geen aanspraak meer te maken op familiekapitaal en kunnen zonder gevaar voor eigen leven, Europa binnenkomen.

Natuurlijk zullen er mensen zijn die nu denken; ‘ja maar dan komen er nog meer.’ Toch is dit niet het geval. De aantallen blijven nagenoeg gelijk. Juist door de nijpende situatie waarin zij verkeren, zullen zij er alles aan doen om te vluchten. Gevaarlijk of niet. Gesloten of open grenzen.Waarom geven wij deze mensen dan niet een menswaardige manier van vluchten?

De grote sommen geld die nu uitgegeven worden aan grensbewaking, kustwachten en grote reddingsoperaties kunnen dan besteed worden aan de opvang van deze mensen.
Per ratio, scheelt dat veel geld. Europa blij en de vluchtelingen veilig. Europa zou daardoor een stuk mooier worden.

Waarom mensen vluchten

Wanneer mensen geen reden hebben om te vluchten, zullen zij dat ook niet doen. Sinds mensenheugenis wordt er al gereisd. Naar waar het rustig is en veilig. Naar waar werk is en een toekomst voor het nageslacht. Jagers en boeren in het begin van onze jaartelling, Hugenoten en Calvinisten na de Middeleeuwen en Europeanen naar  Amerika, in de 19de eeuw. Altijd zullen er volksverhuizingen plaatsvinden, wanneer men op zoek gaat naar betere tijden. Zij vluchten zelfs uit het best bewaakte land ter wereld: Noord Korea.  Het is een illusie om te denken dat hoge muren mensen tegenhouden. De smokkelaars vinden altijd een manier en
met alle onmenselijke gevolgen van dien.

Conclusie: Open de grenzen en werk tegelijkertijd aan een herstel van vrede, in de landen aldaar.

Europa moet hand in eigen boezem steken.

Corrupte regeringen in veel derde wereld landen worden gevoed door westerse bedrijven:
Lucratieve contracten worden er gesloten: Goedkope delfstoffen uitvoeren,enerzijds en het leveren van wapens, anderzijds. Het westen verdient grof geld aan de ellende in die landen.

Is het niet zo dat wij indirect verantwoordelijk zijn voor de grote stroom vluchtelingen? Zouden wij kunnen beginnen met het stoppen van oneerlijke concurrentie?
Een voorbeeld : Door de Europese subsidie aan boeren, kunnen zij tegen belachelijk lage prijzen hun overschot dumpen in de derde wereld landen, waardoor zij de lokale boeren uit de markt drukken. Dit en nog veel meer oneerlijke handel kan alleen maar tot stand komen door de deals die het Westen sluit met corrupte regeringen.

Dit is maar een voorbeeld waarom het Westen een begin moet maken met het doorbreken van de cirkel.

Nog even dit:
Een volk is altijd van goede wil, maar laat hun eigen interpretatie van democratie toepassen en niet die van het westen. Voordat het westen ingrijpt moet het eerst luisteren naar het volk en niet naar zijn leiders.

Beoordeel de mens als individu

Interview met de auteur van Arabische Lente

Door Els Planjé
12 juli 2012

Frank Beuken, schrijver van ‘Arabische Lente’, zette zich in zijn jonge jaren al in tegen onrechtvaardigheid in onze multiculturele samenleving. Hij heeft zes jaar geleefd met islamitische families die hem veel hebben bijgebracht over omgangsvormen en gebruiken. Dit veranderde definitief zijn kijk op moslims. Elk vooroordeel doet hij af als onzinnig. Beoordeel de mens als individu en niet als groep. De totaal onverwachte revoluties in Noord-Afrika en het Midden-Oosten van 2011, genoemd “De Arabische Lente”, geven hem de reden om dit manuscript te schrijven.

Hoe ben je op TenPages.com terecht gekomen?
Tenpages.com is mij zo gezegd aangereikt door een goede vriendin. Zij liet mij weten dat dit een prima alternatief is voor de gangbare weg via de uitgever. In eerste instantie was ik enigszins sceptisch omdat er aandelen gekocht moeten worden. Nadat ik met verschillende mensen in gesprek ben gegaan en de recensies van Tenpages.com heb gelezen, heb ik besloten om mijn manuscript te plaatsen. De uitdaging om al de aandelen te verkopen binnen de gestelde termijn maakt het een soort van erezaak. Gaat het mij lukken? Het moet gaan lukken.

Wanneer heb je gekozen om over de Arabische Lente te schrijven?
Sinds de allereerste dag in december 2010 toen de vlam in de pan sloeg in Tunesië. Een goede kennis van mij uit Tunis vertelde over een jongen die wanhopig werd van de politie die van zijn marktkar stal. De jongen vertelde dit aan zijn vader en die schoot uit zijn slof. De wanhoop deed de jongen besluiten tot zelfdoding waarbij hij zichzelf in de brand stak. De jongerenopstand die daarop volgde liet moed zien. Durf. Om op te staan tegen de onderdrukker Ben Ali. Het gevoel van victorie nadat Ben Ali het land ontvluchtte was enorm. Elke dag was ik online of kreeg ik via de telefoon de laatste berichten. Toen brak na Tunesië ook de opstand uit in Egypte. Vrienden uit Caïro lieten mij meeleven wat zij doormaakten. Ik kwam er dichtbij. Lang niet zoals zij het beleefd hebben maar ook ik juichte toen Mubarak aftrad.

Wat zou je met je manuscript willen bereiken?
Met het manuscript wil ik mensen meer toegang verschaffen tot deze onbekende cultuur. Zelf heb ik zes jaar met islamitische families geleefd en zo veel gebruiken leren kennen. Ook de gastvrijheid en eer die je als gast toebedeeld krijgt is enorm. Het raakt mij diep wanneer ik zie dat in Nederland en veel andere landen moslims als zondebok aanmerken. Zij verdienen dit niet en in elke gemeenschap zijn er kwaadwillende mensen. Mijn manuscript biedt meer toegang door de uitleg van gebruiken en hoe men deze beleeft. De Nederlander moet proberen in te zien dat mensen in onder andere Egypte, Libië, Syrië, Bahrein, Jemen en Tunesië enorme moed bezitten om in strijd te gaan tegen een dictator die levensgevaarlijk is voor hen en hun familie.

Hoe identificeer jij je met de hoofdpersoon Khaled?
Khaled en ik hebben zeker raakvlakken. Vooral wanneer het gaat om een bepaalde dosis twijfel en onzekerheid maar zeer zeker ook de doortastendheid wanneer het nodig is. Ik denk dat we beide genoeg moed hebben om op te staan tegen onrecht.

Heb je vaker geschreven?
Vroeger schreef ik reeds gedichten die voortkwamen uit mijn eigen situatie. Sinds mijn twintigste houd ik een dagboek bij. Eenvoudigweg omdat er veel gebeurde en ik moeite had met het onthouden van momenten die zo belangrijk zijn. Deze dagboeken hebben in een bepaalde mate invloed gehad op ‘Arabische Lente’.

Wat inspireert jou om te schrijven?
Alles inspireert mij om te schrijven. Het idee dat ik zelf deel kan uitmaken van een verhaal dat eerder niet bestond is prachtig. ‘Arabische Lente’ is gevormd in mijn hoofd en toen het einde duidelijk was ben ik het verhaal op gaan schrijven. De band tussen Fatima en Khaled laat zien dat liefde soms onoverkomelijk is, ook wanneer dat niet is toegestaan. Uiteindelijk door hun overtuiging wordt deze band geaccepteerd door hun vrienden. Het creëren van iets op zich is al prachtig. Het delen met anderen maakt het alleen maar mooier.

Waarom moeten mensen investeren in jouw manuscript?
Dit verhaal is uniek. Waar menig schrijver zich waagt aan een roman gebaseerd op de Tweede Wereldoorlog heb ik een onderwerp gekozen van deze tijd. Ik wil de lezer, jong en oud, meevoeren in een nieuwe ervaring en een wereld laten zien die zij allen kennen maar nog steeds niet begrijpen.

> Lees het manuscript ‘Arabische Lente’

Arabische Lente – roman.

De wanhoop, de liefde en de mysterieuze verbintenis van een volk in opstand

Korte samenvatting:

Het zomerseizoen is nog maar net begonnen of de eerste protestmars staat al gepland. Overal in de stad zie je de zwart, wit, rode affiches hangen: Vrijdag 28 maart, het grote keerpunt! Vrij of sterven! Het geeft een angstaanjagend gevoel, want iedereen weet dat de wil om te demonstreren erg groot is. Al tientallen jaren wordt de bevolking onderdrukt. De meeste mensen moeten rondkomen van ongeveer 2 dollar per dag. Als je dan bedenkt dat voedselprijzen en huizenprijzen de afgelopen decennia flink gestegen zijn en de huur voor een klein appartement in de stad gemiddeld 150 dollar per maand bedraagt is dat zo goed als niets. Een brood kost tegenwoordig al 50 cent. Rijst is al helemaal niet meer te betalen. Al jaren maakt men ons wijs dat alles beter zal worden. Er zullen meer banen bij komen en een nieuw ziektekostenstelsel wat iedereen recht geeft op medische zorg, zou ingevoerd worden. Onderwijs moet naar een hoger niveau getild. Onze kinderen zullen kunnen studeren en invloedrijk worden in ons land als grote bestuurders of als bekwame artsen. Alles wordt beter! Ik hoor het nu nog in mijn hoofd. Alles wordt beter! Dit roepen ze nu al twintig jaar en nog nooit is er iets veranderd. Ja, het is allemaal nog slechter geworden. Veel mensen gaan gebukt onder dit bewind omdat ze geen werk meer kunnen vinden en aan de bedelstaf geraken. Op de televisie worden we geplaagd door real live soaps over de jetset die de laatste tien jaar alleen maar is toegenomen.. Het is allemaal een grote leugen.

 

Toevoeging schrijver: Onlangs werd mij gevraagd door een van mijn vrienden of het wel de juiste manier is om via tenpages.com aandacht te vragen voor mijn boek en mensen te vragen of ze mij hierin willen steunen.

Mijn antwoord was: Ik heb de website goed doorgenomen en de redactie bestaat uit zeer ervaren mensen en ze worden gesteund door bekende nederlandse schrijvers, waaronder, Ronald Giphart. Tenpages heeft goed contact met veel uitgeverijen in Nederland. Kortom, het gaat hier om gerenommeerde uitgevers. De reden dat veel aspirantschrijvers bij tenpages uitkomen is het grote aanbod van manuscripten en de relatief weinig uitgeverijen in Nederland. Dit is vrij uniek in Europa. Tenpages komt met de oplossing om het boek door de schrijver zelf te laten promoten. Wanneer minstens 100 mensen een of meerdere aandelen van de 2000 hebben gekocht dan is dit voor de uitgeverij in principe voldoende om het boek uit te geven (mits het boek natuurlijk van gedegen niveau is).

Jullie steun is erg belangrijk voor mij en graag wil ik jullie vragen om even te kijken via de link. Daar kun je een gedeelte van mijn boek lezen en mij hier te steunen in de vorm van een of meerdere aandelen. Wanneer ik de grens niet haal van 2000 aandelen binnen 4 maanden krijgt elke aandeelhouder zijn geld weer terug (minus 1 euro per aandeel) en mijn boek wordt van de site gehaald.

 

TenPages.com

Een nieuwe oorlog?

De gedachten de vrije loop:

 

Frankrijk en Duitsland hebben het voorzien op Griekenland. Het land wordt gedwongen om failliet te gaan.

Frankrijk heeft terecht of onterecht de woede van Turkije op zijn hals gehaald door een wet aan te nemen dat de ontkenning van de genocide in Armenië strafbaar maakt.

Frankrijk spreekt over een superieure beschaving in Europa ten opzichte van veel andere landen.

Syrie is een waar offensief begonnen in de stad Homs en hoofdstad Damascus. In het afgelopen etmaal heeft dit gezorgd voor meer dan 200 doden. De VN leden zijn kwaad op Rusland en China voor hun veto tegen ingrijpen.

Rusland is boos op de NAVO vanwege het raketschild gericht tegen, naar hun zeggen, een aanval vanuit Rusland.

Israel spreekt in oorlogstaal en wil op korte termijn Iran aanvallen. Iran zal met zwaar geschut reageren. Niet alleen op Israel maar ook op zijn bondgenoten.

Amerika en sommige landen van Europa zullen Israel steunen in hun agressie tegen Iran.

De economie in Europa gaat verder naar beneden en een verandering is noodzakelijk. Rigoreuze stappen.

In verschillende Arabische landen lijkt een burgeroorlog onvoormijdelijk.

In Oost Europa schudt het op zijn grondvesten en lijkt dit deel van Europa massaal in opstand te komen tegen bezuinigingen en beperkingen in een vrije meningsuiting.

Al die tijd was ik ervan overtuigd dat een wereldoorlog tot het definitieve verleden behoorde maar ik ben daar nu niet meer zo zeker van.

 

 

 

Vrijheid versus Onderdrukking

De televisie stond hard aan en de nieuwslezer van Al Jazeera bevestigde het bericht dat onderaan het scherm voorbij kwam: “GADDAFI FOUND”. Is dit echt waar? Ik zet mijn smartphone aan om andere bronnen te vinden. Ja, het is bevestigd:  Muanmar Khadaffi is gevangen genomen in Sirte en kort daarna overleden.

Een typisch Europese reactie : “Waarom hebben ze hem vermoord? Het was totaal overbodig. Ze hebben hem levend gevangen en hij moet in de rechtbank verantwoording afleggen voor wat hij heeft gedaan.” Onder normale omstandigheden ben ik het hier zeker mee eens maar onderschat nooit de emotie van mensen die dicht bij de vrijheid staan. Ik ben tegen de doodstraf maar de snelle dood van Khadaffi was bijna onvermijdelijk om verder bloedvergieten te voorkomen. Zolang hij leefde, zouden de Khadaffi aanhangers  door blijven gaan met het doden van onschuldige mensen.

Khadaffi besloot terug te gaan naar de plaats waar hij geboren werd. Sirte. Hij kon naar de woestijn, hij kon naar bepaalde trouwe Touareg stammen gaan.Ze waren bereid hem te beschermen. Hij had genoeg geld om de nieuwe regering in Tripoli jarenlang te dwarsbomen. Waarom ging hij terug naar Sirte?

Het probleem met machtige mensen is dat ze het realiteitsgevoel verliezen. Niemand zal nee  durven zeggen tegen hen.Alles wat hij zegt moet uitgevoerd worden. Zijn woord is Gods woord. Dit is wat dictators geloven. En als een paar mensen van Benghazi besluiten om  de eerste protesten in Tripoli op 17 februari over te nemen maakt het hem furieus. Hoe durven ze op te staan ​​tegen mij? Wie zegt er nee tegen mij!? Hij is diep beledigd en denkt alleen maar aan wraak. Zag hij het ​​gevaar van een mogelijke revolutie? Nee, ik denk het niet. Hij wilde de weinige opstandelingen gevangennemen en dacht dat het daarmee klaar zou zijn.Hij kon zoals gewoonlijk aan de macht blijven totdat zijn zoon Saif al-Islam Gaddafi de volgende dictator  zou worden.

Voor wie het nieuws volgde op een van de internationale nieuwszenders kon zien hoe Saif al Islam zichzelf profileerde als de mogelijke nieuwe leider. De man die zo vriendelijk was voor de westerse wereld. De man die de enige was met een menselijk gezicht werd nu het beest zelf. In feite streden alle  zoons van Khadaffi om een mogelijke opvolger van hun vader te worden. Niemand zag de realiteit of de mogelijke gevaren. Alleen maar omdat de hele familie geen idee hadden van de ellende onder de bevolking. Ze wilden het niet zien en daarom was het er niet.

Het eerste wat bij me opkwam, toen ik hoorde dat de vrijheidsstrijders hem gevonden hadden in een put of gat in Sirte was Saddam Hoessein uit Irak. Ook gevonden in een gat. Ik heb het maanden geleden  al een keer geschreven in een ander artikel. Deze dictators kopiëren van de anderen. Alsof ze dezelfde beknopte handleiding hebben hoe  ze zich moeten gedragen tegen de mensen die vrijheid willen.

Het westen, waar een  veel hoger niveau van vrijheid is , is cynisch als altijd. “Wat zal er nu gebeuren? Gaan  de radicale islamitische groeperingen de macht over nemen?”  Hetzelfde opperde men  met Tunesië en Egypte. Of  is het misschien dat ze zich afvragen of enorme olie-contracten wel veilig gesteld zijn? De  westerse alliantie NAVO heeft een groot aandeel in de strijd gehad door doelen van Khadaffi over het hele land te bombarderen. En ja, ik geloof dat de vrijheidsstrijders nooit zo snel en ver zijn gekomen zonder hun hulp. We mogen respect hebben voor bepaalde westerse landen omdat ze  de vrijheid van Libië hebben ondersteund.

Het enorme voordeel dat Libië geniet in tegenstelling tot Egypte of Tunesië is het ontbreken van het oude systeem. Niets is er meer van over. Geen militaire-, en politie elite, geen corrupte politici, geen Khadaffi aanhangers. Niets. Ze kunnen het land van de grond af aan opbouwen. Het werk zal zwaar worden, maar vrijheid in Libië met een democratisch gekozen regering zal waarschijnlijk eerder komen dan in elk ander land in de Arabische wereld.

Libya Al Hurra!

Paranoia

De beste manier, voor een leider om te zorgen dat de natie zal niet opstaan ​​tegen hem is het creëren van angst. Laat de mensen weten dat er zware straffen staan op het bekritiseren van de  autoriteiten. Dit kan resulteren in lange gevangenisstraffen, martelen, de doodstraf en het bedreigen van alles wat je dierbaar is. Het creëren van angst onder je familie en vrienden. Je familieleden zullen  je smeken niet meer te protesteren tegen de regering.

In het laatste half jaar hebben we genoeg voorbeelden gezien van dictators en het onderdrukken van een volk. Tunesië, Egypte, Libië, Bahrein, Syrië, Jemen, Iran en vele andere landen in het Midden-Oosten en Afrika. Het positieve nieuws in de laatste maanden is natuurlijk de kracht die de mensen hebben getoond in deze landen door hun aantallen te mobiliseren.

Goed dat we  in het “westen”leven. We leven hier in Europa waar alles veilig is.Geen angst voor regeringen die je dwingen niet te spreken en onze grenzen zijn goed beschermd tegen het terrorisme. Wat wil je nog meer?

Is deze bescherming dan echt nodig of is het een schijnvertoning?

Een land als Israël, die de wereld vertelt over  de constante dreiging van buurlanden die bereid zijn om de Joodse staat van de kaart te vegen. Of de VS, met hun oorlog tegen terreur. Ze waarschuwen ons voor Al-Qaeda en de mogelijkheid van aanslagen in onze veilige omgeving. Of Europa, altijd het schoothondje van hun grote broer, de Verenigde Staten van Amerika. In het laatste decennium, stonden de burgers achter hun regeringen, want we hebben geen enkel significante aanval gehad in de laatste 10 jaar. Dus onze regering beschermt ons. Maar tegen wat? Al-Qaeda? Het gevaar uit de islamitische wereld? Die nieuwe vijand, omdat we onze trouwe vijand, de Sovjet-Unie hebben verloren.

Miljarden dollars worden elk jaar besteed aan veiligheid van jou en voor mij. Zouden we een toename van de aanvallen hebben als we deze bescherming niet hebben? Feiten zijn: In de laatste tien jaar hebben we geen stijging van  het aantal slachtoffers gezien door terroristische aanslagen dan 40 jaar geleden. Wist je dat:  Meer mensen sterven elk jaar door het vallen van de trap, meer mensen sterven elk jaar door aanvallen van dieren dan door een terroristische aanslag. Hoeveel mensen zijn er niet gestorven door alleen al de angst voor een terroristische aanslag? Deze miljarden dollars zouden misschine beter kunnen worden besteed aan campagnes als: Ren niet op de trap of en hoe een aanval van een dier te vermijden. We zouden dan een daling van het aantal sterfgevallen kunnen waarnemen.

Bescherming tegen terreur is de sleutel voor westerse regeringen. Zo hebben zij een juridische basis om illegale praktijken te verbergen.

Reacties

Hoe kan het zijn dat men snel reageert op berichten over Israel en Palestina en een genocide in Afrika wordt genegeerd?

De genocide van Ogaden

Van genocide weten we allemaal dat het een van de ergste verschrikkingen is die voorkomt in de wereld. Het doelbewust uitmoorden van een bevolkingsgroep. Ogaden is voor de meeste lezers totaal onbekend. Toch vindt hier een van de ergste rampen plaats. Mensen worden opzettelijk verstookt van voedsel en water om uiteindelijk dood te gaan onder erbarmelijke omstandigheden. Het gebeurt onder onze ogen en de gruwelijkheden breiden zich uit.

Denan is een vluchtelingenkamp in het gebied Ogaden, gelegen in Ethiopie. Een gebied hoofdzakelijk bewoond door mensen van somalische afkomst. Ooit was het een kolonie van Italie en later is het door de engelsen onderverdeeld bij Groot Somalie. In de vele oorlogen, tussen Somalie en Ethiopie was Ogaden de inzet en het slagveld van deze gevechten. in beide landen  is de bevolking van Ogaden was niet welkom waardoor zij opgesloten zijn tussen de twee strijdende partijen. Officieel behoort het gebied nu aan Ethiopie maar zij hebben het gebied geheel afgesloten. Ze weigeren om elke vorm van hulp toe te laten. Geen enkele hulporganisatie mag het gebied in van de autoriteiten. Met vreselijke gevolgen voor de vluchtelingen.

De situatie in het vluchtelingenkamp Denan is schrijnend. Er heerst grote droogte, er is geen voedsel, water en medische zorg. De medicijnen beschikbaar voor de 7000 vluchtelingen staan op een klein tafeltje. Dagelijks komen er gezinnen aan in het kamp. Sterk uitgedroogd en mager tot op het bot. Gezinnen vertrekken van hun thuisgebied met 5 kinderen maar komen aan in het kamp met 3 kinderen.De voetreis kan tot 20 dagen duren door een vlak uitgestrekt gebied waar de hitte niet om uit te houden is.  Elk dorp waar ze langskomen smeken ze voor voedsel en een beetje water.

Een journalist van CNN is het gelukt om in het kamp te komen en de gruwelijkheden te filmen. Zie video. Hij gaf zijn eten en drinken aan een vrouw die niet meer zelfstandig kon zitten van de honger en dorst. In de buurt staat een schuur met nog een aantal zakken graan maar de grote waterreservoirs zijn leeg. De overgebleven graan is voor de nieuwkomers die dagenlang niets te eten hebben gehad om ze enigzins te kunnen helpen. Maar dan is er niets meer en moeten ouders lijdzaam toezien hoe hun kinderen een voor een sterven.

Elke dag aan het einde van de middag gaan de mannen net buiten het kamp een graf graven voor de nieuwe slachtoffers die de dag niet overleefd hebben. Ook zij weten dat het voor hen niet lang meer zal duren….

…………, wie zorgt er dan voor dat ook zij waardig begraven kunnen worden?