De tegenstellingen van Kazachstan

Tot 17 december waren er in Kazachstan alleen rellen in de stad Zhanaozon maar ze verspreiden zich traag over het hele land. Het is nu de beurt aan Shetpe, niet ver van Zhanaozon waar de eerste gevechten uitbraken. De politie heeft de opdracht gekregen te schieten op demonstranten om de vrede te bewaren. Sinds vrijdag de eerste arbeiders protesteerden tegen de massa ontslagen van werknemers in de olieindustrie en  de arbeidsomstandigheden voor vele anderen. Het dodental is tot 12 gestegen na 2 dagen van protesten.

In de 16e eeuw werd Kazachstan bewoond door verschillende nomadenstammen. Niemand merkte dit land op tot de Sovjet-Unie, het gebied ter grootte van West-Europa annexeerde. Joseph Stalin, de paranoia leider van de USSR (Unie van Socialistische Sovjet Republieken) besloot tussen 1941 en 1953 complete etnische groepen te verplaatsen uit het verre oosten naar het  uiterste westen van de Sovjet-Unie en vice versa. Kazachstan werd een  nieuw thuisland voor Russen, Oejgoeren, Oekraïners, Oezbeken, Tataren en Duitsers. Nu is nog maar 63 procent van de inwoners van Kazachse oorsprong.

Het land heeft nu een grote diversiteit aan etnische groepen. In 1991 verklaarde Kazachstan zich onafhankelijk van de Sovjet-Unie. Het land bekleedt de 72e plaats van de wereld economie en de hoofdstad  werd verplaatst van Alma-Ata naar Astana in 1998, de tweede grootste stad van Kazachstan.

In 1999 is de nieuwe regering erin geslaagd om van het land een belangrijke exporteur van olie en gas te maken. Helaas zijn de voordelen alleen voor een kleine groep mensen. De meerderheid van het land, gelegen op de grens van Centraal Azie en Oost Europa, leeft nog steeds in armoede. Het is alleen Astana wat we zien in het nieuws uit Kazachstan. De hypermoderne wolkenkrabbers, de grote sportcomplexen en luxe auto’s. Het is de elite alleen, de vrienden van de president, die profiteren van de welvaart.

De president Nursultan Nazarbayev heeft een drie weken durende noodtoestand afgekondigd om de politie los te laten op de demonstranten met alle mogelijke middelen om de opstand de kop in te drukken. Internet-en gsm-verkeer  zijn niet  meer beschikbaar sinds vrijdag om te voorkomen dat de jongeren oproepen tot een landelijk protest via sociale netwerken als Facebook en Twitter. Deze actie van de autoriteiten is waarschijnlijk een keerpunt in de geschiedenis van Kazachstan. De brutale actie van de regering zal ongetwijfeld het volk aanzetten tot harde reacties. Het is slechts een kwestie van tijd voordat de meerderheid van de land wakker wordt geschud door de demonstranten in de buurt Astana. De eerste stap naar vrijheid, waardigheid en een toekomst zijn gezet. De  vrijheidsstrijd breidt zich naar Oost-Europa en Centraal-Azië.

De Russische Droom

Zaterdag 12 december is het de beurt aan het russische volk. Na de vele opstanden, met name in de arabische wereld, zijn het nu de jongeren uit de voormalige Sovjet Unie die de straten van alle grote steden gaan bezetten. De eerste grote protesten sinds Perestrojka (Omstructurering) en Glasnost (Vrijheid van informatie en mening).  De eerste opstanden in het uiterste oosten van het grootste land ter wereld zijn reeds een feit.

In het begin van de jaren tachtig wist men in de partijtop dat het een tijd was voor verandering. De koude oorlog liep op zijn eind en er moest iets gebeuren om het land te behoeden van een economische ondergang. Ze waren het er allen over eens dat de conservatieve doch hervormingsgezinde Michael Gorbatsjov het land kon leiden naar een nieuw tijdperk. Het was de hierarchie in de partijtop die bepaalde dat eerst de directe kameraden van Breznjev, de laatste echte communistische leider, de macht over moesten nemen. Eerst Tjernenko en kort daarna Andropov. Beide waren een zeer korte tijd aan de macht. De mogelijkheid dat zij bewust geelimineerd zijn van de top is niet ondenkbaar.

Nu was de tijd. Het jaar 1985 komt Gorbatsjov aan de macht. Zijn doel was de hervormingen door te voeren op een overdachte manier. Hij wist als geen ander dat een plotseling verandering het land naar de afgrond zou brengen. Juist door deze handelswijze wist hij zich gesteund door de Partij. Eén man was het hier niet mee eens en vond dat de veranderingen niet snel genoeg gingen. Borisz Jeltsin. Een charismatische man die graag van een glaasje Wodka dronk, ook al stonden er grote ontmoetingen op de agenda.

Tijdens de vakantie van Gorbatsjov, in 1987, aan de Zwarte Zee, nam Jeltsin het roer over, door eigenhandig de ontslagbrief van Gorbatsjov te schrijven. Geheel onverwacht in 1999 presenteerde Jeltsin de nieuwe leider van rusland: Vladimir Poetin. Een jonge man die door had hoe je de media kon manipuleren door onder andere een inzicht te geven in zijn priveleven. Hij liet het russische volk een gewone man zien maar zijn plannen stonden al vast. De macht moest terug naar de president en ook al moet hij tot in lengte van dagen stuivertje wisselen met de minister president om telkens na twee periodes terug te keren als de grote baas van Rusland. De nieuwe dictator is geboren.

De verkiezingen van begin december 2011 zijn een keerpunt. Door grootschalige fraude te plegen met stembiljetten dacht hij voor de zoveelste keer de winst binnen te halen. 75% van de bevolking is afhankelijk van televisie en radio zonder internettoegang. Slechts een kwart van de bevolking heeft juist wel toegang tot social media via het wereldwijde web. Het zijn met name de jongeren die het niet langer accepteren dat het eigenlijke democratische land teruggevallen is in een ordinaire dictatuur.

Vladimir Poetin heeft de protesten van 12 december verboden en zal met harde hand ingrijpen om massademonstraties te voorkomen. Waar hebben we dit eerder gehoord? Het is nu een kwestie van tijd wanneer de arbeiders van Rusland zich scharen achter de jongeren op de pleinen van de grote steden. De ondergang van de volgende dictator is in aantocht.