Belastingvrijstelling electrische auto onterecht?

Dat hybride voertuigen al niet voldeden aan de milieunormen is algemeen bekend. Vele onderzoeken bewijzen dat we allesbehalve de goede richting op zijn gegaan. Zie Vervuilende hybride en electrische voertuigen. Na een kort onderzoek ontdekt men al snel dat de nieuwe electrische auto’s helemaal niet zo schoon zijn als beweerd wordt.

De electrische motor, met de hypermoderne LIB accu’s ( lithium ion), moet een antwoord zijn op de eisen van overheden om de uitstoot van CO2 te reduceren. Van 140 gram CO2 per gereden kilometer in 2011 en 120 gram CO2 in 2012. Volgens de fabrikanten voldoen de electrische auto’s ruim aan deze norm. Zij beweren tevens te voldoen aan de norm van 2025, 70 gram CO2. De consument wordt een uitstoot van 0,0 g CO2 voorgehouden.

Citroen C-Zero en Mitsubishi i-MiEV is de laatste ontwikkeling van fabrikanten met een duidelijke boodschap naar de consument; de CO2 uitstoot van deze auto’s is 0.0 gram CO2. Met andere woorden, de bezitter van deze auto helpt het milieu door volledig zonder CO2 uitstoot te rijden. Neem gerust vaak de  belastingvrije auto want je krijgt het gevoel net zo schoon te rijden als een fiets.

De vervuiling ontstaat echter door het opwekken van de energie die nodig is om de electrische auto te laten voortbewegen: de stroom die uit het stopcontact komt. Waar de conventionele  auto met verbrandingsmotor naar het tankstation gaat is het de electrische auto die thuis “tankt”. De stekker in de contactdoos en een paar uur later kan men weer rijden. Dit zou uiteindelijk tot 20 minuten teruggebracht moeten worden.

Nederland gaat vier nieuwe kolencentrales bouwen om aan de gestegen vraag van de consument te voldoen. De ontwikkeling van het land gaat verder en men wil minder afhankelijk zijn van “buitenlandse stroom”. Ook de vooruitgang in het verkeer met straks alleen nog maar electrische auto’s op de nederlandse wegen zal een veel grotere behoefte aan stroom genereren.

                             Kolencentrale               ==>      40%  ==>  Transport        ==>            35%  ==>     Consument

Aan de hand van bovenstaande afbeeldingen wordt het duidelijk dat het rendement van de huidige kolencentrales “slechts” 40 procent is. Er gaat dus meer dan de helft verloren aan het opwekken van stroom in deze centrales. Maar liefst 65 procent gaat nog eens verloren tijdens het transport van electriciteit via hoogspanningskabels, voordat het bij de consument aankomt.

Een eenvoudig rekensommetje leert ons dat er vanaf het opwekken in de centrale nog maar 16 procent “contactdoos stroom” overblijft. Deze cijfers worden gestaafd door het Energie onderzoek Centrum Nederland (ECN). Om te bepalen wat de CO2 uitstoot is bij het opwekken en transporteren van electriciteit berekenen we dit in Kilo Watt uren (KWh). Een kolencentrale mag tot 350 g CO2 per opgewekte KWh stroom uitstoten, aldus het rapport van ECN. Dit komt uit op 2187,5 gram CO2 per KWh voor de consument.

Het stroomverbruik van de Citroen C – Zero en de Mitsubishi i-MiEV is 13, 5 KWh per 1oo gereden kilometers. Dit is het verbruik voor de meeste  nieuwe electrische auto’s in deze klasse. Per gereden kilometer verbruikt de electrische  personenauto 295,31 gram CO2. De wettelijke norm voor het jaar 2012 is vastgesteld op 120 gram CO2….

De wolf slaat weer toe.

Voor de zoveelste keer heeft de grote boze wolf getracht het leven te beroven van een meisje, Roodkapje genaamd, en haar grootmoeder. Het was de plaatselijke jager die tussenbeide kwam om het sprookje wederom tot een goed einde te brengen.

Roodkapje had, naar het schijnt, de opdracht gekregen om een mand met eten en drinken naar haar grootmoeder te brengen in het grote donkere bos. Om welke grootmoeder het gaat is niet bekend. De getuige ter plaatse spreekt alleen over een moeder  van Roodkapje en niet over een vader. We mogen aannemen dat het hier om de grootmoeder van moederszijde gaat.

Bij aankomst klopte Roodkapje aan de deur van het rustieke huisje, gelegen in het donkere bos. De grootmoeder riep haar binnen om vervolgens het meisje aan haar bed te ontbieden. Achteraf blijkt dat Roodkapje de situatie niet vertrouwde en stelde enkele kritische vragen zoals; Oma wat heeft u grote oren en waarom heeft u zulke grote tanden? Juist op het moment dat Roodkapje wilde vluchten sprong de grote boze wolf, vermomd als grootmoeder uit het bed. Hij vrat haar met kapje en al op zodat ze samen met haar grootmoeder gevangen zat in de buik van de wolf.

Naar blijkt, ging de wolf een dutje doen en zijn gesnurk trok de aandacht van de jager die in de buurt van het huisje was. Naar eigen zeggen ging hij binnen en trok zijn mes. Hij twijfelde geen moment en bevrijdde Roodkapje en haar grootmoeder door de buik van de slapende wolf open te snijden.  Nadat zij met vereende krachten de buik van de wolf volgestopt hadden met stenen naaide de jager de buik vakkundig dicht. Het drietal besloot om de wolf achter te laten en het bos in te trekken.

Enkele uren later werd de wolf wakker en bewoog zich richting de waterput om te drinken. Het gewicht van zijn buik sleurde hem de diepte in, aldus de patholoog anatomen, de heren Grimm.

Roodkapje en grootmoeder meldde aan onze bron dat zij het onbegrijpelijk vinden om na 150 jaar nog steeds de truc van de wolf niet door te hebben.

De passage van de dood

De stilte is wat het meest opvalt op deze plek aan de rand van het kleine stadje Kleve op ongeveer dertig kilometer afstand van de nederlandse grens. Ruim tweehonderd jaar geleden werd hier de eerste overledene begraven op de  Stadt Friedhof.
Tussen de glooiende heuvels met zijn vele loofbomen voeren de rustieke paadjes langs imposante en kleinere graven.  De hoofdingang aan de Merowingerstrasse verwelkomt de vele bezoekers die hier dagelijks hun dierbaren komen groeten. Hetzij  om de kaarsjes weer aansteken of het graf  te ontdoen van de vele bladeren. De herfst is ook hier aangekomen.
Hier bij een zij ingang aan de Königsallee neem ik plaats tegen  een  muurtje. Al die keren dat ik hier voorbijliep zijn het vooral de oude mensen die via deze poort een vluchtige groet aan de overledenen brengen. Een klein hek net achter een grote lindeboom. Twee auto’s staan half op de stoep geparkeerd op een plek waar een verkeersbord aangeeft dat hier een parkeerverbod is.
De rust wordt ruw verstoord door een hoog snerpend geluid van een scooter. Omdat ik niet snel genoeg opzij ga beweegt de bestuurder de gashandle een paar keer op en neer. Ik doe een stap naar achteren en laat hem door. Met volle vaart verlaat hij de rustplaats en het geluid ebt langzaam weg en maakt weer plaats voor de stilte.
Overigens is het heel normaal dat passanten die een stukje af willen snijden, via de begraafplaats de kortste route hebben gevonden. Iets wat je in Nederland niet snel ziet. De hondenuitlaatservice heeft hier ook het ideale plekje gevonden voor haar roedel honden. De bezoekers van deze begraafplaats schijnt het allemaal niet te deren.  Zij zijn bezig met het verdriet of de zorgen dat het lichtje op het graf nog wel brandt.
De volgende bezoeker dient zich aan. Een klein zwart autootje wordt scheef op de stoep geparkeerd. De oude man probeert zich uit de auto te wurmen. Het valt op dat zijn houten been hem behoorlijk in de weg zat bij het uitstappen. Hij beweegt zich door middel van twee loopstokken naar de achterkant van zijn auto. Een hark, gieter en nieuwe kaarsjes zijn  de bijdrage voor vandaag. Een paar meter verderop stopt een grote grijze mercedes. Volgens mij de meest geziene bezoeker. Met de handen in zijn zakken van een cremekleurige jas en een pet ver over zijn voorhoofd loopt hij voor de zoveelste keer de begraafplaats van Kleve op.  De man met het houten been en verbeten gezicht komt na vijf minuten weer terug.
Elke bezoeker heeft zijn eigen verhaal.  Of het nu een bezoek is aan de overledene, het schoonmaken van een graf, de hond uitlaten of de snelste weg naar huis. Allemaal hebben ze hun eigen redenen om hier te komen.

Vrijheid versus Onderdrukking

De televisie stond hard aan en de nieuwslezer van Al Jazeera bevestigde het bericht dat onderaan het scherm voorbij kwam: “GADDAFI FOUND”. Is dit echt waar? Ik zet mijn smartphone aan om andere bronnen te vinden. Ja, het is bevestigd:  Muanmar Khadaffi is gevangen genomen in Sirte en kort daarna overleden.

Een typisch Europese reactie : “Waarom hebben ze hem vermoord? Het was totaal overbodig. Ze hebben hem levend gevangen en hij moet in de rechtbank verantwoording afleggen voor wat hij heeft gedaan.” Onder normale omstandigheden ben ik het hier zeker mee eens maar onderschat nooit de emotie van mensen die dicht bij de vrijheid staan. Ik ben tegen de doodstraf maar de snelle dood van Khadaffi was bijna onvermijdelijk om verder bloedvergieten te voorkomen. Zolang hij leefde, zouden de Khadaffi aanhangers  door blijven gaan met het doden van onschuldige mensen.

Khadaffi besloot terug te gaan naar de plaats waar hij geboren werd. Sirte. Hij kon naar de woestijn, hij kon naar bepaalde trouwe Touareg stammen gaan.Ze waren bereid hem te beschermen. Hij had genoeg geld om de nieuwe regering in Tripoli jarenlang te dwarsbomen. Waarom ging hij terug naar Sirte?

Het probleem met machtige mensen is dat ze het realiteitsgevoel verliezen. Niemand zal nee  durven zeggen tegen hen.Alles wat hij zegt moet uitgevoerd worden. Zijn woord is Gods woord. Dit is wat dictators geloven. En als een paar mensen van Benghazi besluiten om  de eerste protesten in Tripoli op 17 februari over te nemen maakt het hem furieus. Hoe durven ze op te staan ​​tegen mij? Wie zegt er nee tegen mij!? Hij is diep beledigd en denkt alleen maar aan wraak. Zag hij het ​​gevaar van een mogelijke revolutie? Nee, ik denk het niet. Hij wilde de weinige opstandelingen gevangennemen en dacht dat het daarmee klaar zou zijn.Hij kon zoals gewoonlijk aan de macht blijven totdat zijn zoon Saif al-Islam Gaddafi de volgende dictator  zou worden.

Voor wie het nieuws volgde op een van de internationale nieuwszenders kon zien hoe Saif al Islam zichzelf profileerde als de mogelijke nieuwe leider. De man die zo vriendelijk was voor de westerse wereld. De man die de enige was met een menselijk gezicht werd nu het beest zelf. In feite streden alle  zoons van Khadaffi om een mogelijke opvolger van hun vader te worden. Niemand zag de realiteit of de mogelijke gevaren. Alleen maar omdat de hele familie geen idee hadden van de ellende onder de bevolking. Ze wilden het niet zien en daarom was het er niet.

Het eerste wat bij me opkwam, toen ik hoorde dat de vrijheidsstrijders hem gevonden hadden in een put of gat in Sirte was Saddam Hoessein uit Irak. Ook gevonden in een gat. Ik heb het maanden geleden  al een keer geschreven in een ander artikel. Deze dictators kopiëren van de anderen. Alsof ze dezelfde beknopte handleiding hebben hoe  ze zich moeten gedragen tegen de mensen die vrijheid willen.

Het westen, waar een  veel hoger niveau van vrijheid is , is cynisch als altijd. “Wat zal er nu gebeuren? Gaan  de radicale islamitische groeperingen de macht over nemen?”  Hetzelfde opperde men  met Tunesië en Egypte. Of  is het misschien dat ze zich afvragen of enorme olie-contracten wel veilig gesteld zijn? De  westerse alliantie NAVO heeft een groot aandeel in de strijd gehad door doelen van Khadaffi over het hele land te bombarderen. En ja, ik geloof dat de vrijheidsstrijders nooit zo snel en ver zijn gekomen zonder hun hulp. We mogen respect hebben voor bepaalde westerse landen omdat ze  de vrijheid van Libië hebben ondersteund.

Het enorme voordeel dat Libië geniet in tegenstelling tot Egypte of Tunesië is het ontbreken van het oude systeem. Niets is er meer van over. Geen militaire-, en politie elite, geen corrupte politici, geen Khadaffi aanhangers. Niets. Ze kunnen het land van de grond af aan opbouwen. Het werk zal zwaar worden, maar vrijheid in Libië met een democratisch gekozen regering zal waarschijnlijk eerder komen dan in elk ander land in de Arabische wereld.

Libya Al Hurra!

De senioren maffia van Kleve

Kleve is een klein stadje aan de Niederrhein. Gelegen tussen de A57 en de A3. Met zo’n 48.000 inwoners en op  80 kilometer afstand van het Ruhrgebied heeft het weinig betekenis voor de rest van Noord Rijn Westfalen. De meeste duitsers kennen de niederrhein niet of hebben ooit weleens gehoord van de vroegere oostduitsers die hier naar werk kwamen zoeken op het platteland.

In de jaren 80 kwam ik hier sporadisch als we vanuit Nijmegen een dagje gingen fietsen. Het eerste wat me opviel is dat het stadje geen verandering doormaakte. Dit in vergelijk met Nijmegen wat op 30 kilometer afstand ligt en waar men de nieuwe tijd had begrepen. De ontwikkeling was daar dan ook in volle gang. Kleve stond stil. Milieu groeperingen verzette zich tegen de aansluiting van het stadje aan de Autobahn A57. Deze weg gaat nu 13 kilometer afstand aan Kleve voorbij.

Na een aantal jaren in Kranenburg gewoond te hebben waar al circa 50% van de huizen door                                  nederlanders wordt bewoond, zijn we naar Kleve verhuisd. In het jaar 2004 trokken we in onze huurwoning in de Oberstadt. Kleve was begonnen met achterstallig onderhoud en op verschillende plaatsen werd gebouwd. Zou het dan toch nog wat worden met dat kleine stadje, ooit geregeerd door den Neederlanders onder leiding van Johan Maurits of Johan Moritz.

Als je van rust houdt is het een mooie plek met verschillende mooie parken. De Forstgarten aan de Tiergartenstrasse is zowaar het op een na mooiste park van heel Duitsland. Verschillende musea vertellen hun verhaal over de oudheid.

Dat laatste  is nu precies waar het in Kleve aan schort. Oudheid, ouderdom, senioren, verpleeghuizen, artsen, therapeuten, apothekers enzovoorts. Je hebt er hier genoeg van. Of liever gezegd, veel te veel. De oudjes doen het goed hier. Je ziet ze overal en nagenoeg alles hier is afgestemd op deze leeftijdsgroep. Ze hebben het hier prima naar hun zin en het ziet ernaar uit dat ze hier ook en masse zullen blijven.De vele nederlanders die hier komen zijn na winkelsluitingstijd van vooral supermarkten weer vertrokken naar Nederland. ‘s- Avonds is Kleve compleet uitgestorven. Na de drukte en files van overdag kan je in de latere uurtjes op de straat gaan liggen zonder het risico te lopen dat je overreden wordt.

De vele konditoreien waar men Kaffee und Kuchen krijgen kan. Het klassieke zondagochtendconcert in het park en veel seniorenhuizen en verpleeghuizen  in de buurt van het centrum. Dat is prettig voor de ouderen zodat ze nooit ver hoeven te lopen. Natuurlijk komen daar ook huisartsen, apothekers en therapeuten op af. De enige winkels die het goed doen zijn die waar senioren wel binnenkomen. De rest wordt overgenomen door telefoonaanbieders of gaan binnen 2 jaar failliet. De gemeente Kleve ziet dat liever ook niet gebeuren en wordt er een nieuwe stimulans afgegeven voor de jonge gezinnen met kleine kinderen. Dat hebben ze mooi voorelkaar. Er zijn genoeg kindergartens, grundschulen, speeltuinen en sportverenigingen waar de kleintjes zich opperbest voelen. Maar dan moet je wel uitkijken dat je kind niet uitglijdt over de hondenpoep waar geen gebrek aan is.

Er zijn veel burgerinitiatieven in Kleve. Zo zijn er kunstenaars die iets creatiefs proberen te doen in de stad. Mensen wat meer bewust willen maken van kunst en de natuur. Wordt dit gestimuleerd? Nee. Je moet er echt keihard zelf achteraan en dan moet je nog maar het geluk hebben dat ze het goedkeuren. Ik vraag me af hoe oud die beleidsmakers eigenlijk zijn.

Sinds 2009 is men begonnen met de Hochschule Kleve. Dit brengt natuurlijk een enorme stimulans voor de jongeren onder ons met zich mee. Als de school volledig operationeel is in 2012/2013 dan heeft het maar liefst 5000 studieplaatsen. En dat op 48.000 inwoners! Dat moet een enorme impact hebben en misschien zullen de jongeren, de ouderen wel gaan overtreffen in aantallen. Dat belooft wat!

Toch gaat de Stad Kleve rustig door met het bouwen en renoveren van seniorenheimen in en om het centrum. Het nieuwe stuk aan het Spoykanal moet de student straks verleiden om lekker op een terrasje een biertje te drinken of ’s avonds in een van de nieuwe cafes gezellig met vrienden een avondje te gaan stappen.

Tot mijn grote verbazing wordt aan de rand van het nieuwe stuk aan het kanaal wooneenheden ingepland met daaronder praktijkruimtes voor….huisartsen,therapeuten en apothekers. Dan mag je 3 keer raden welke leeftijdscategorie met geld daarboven gaat wonen. Juist, de oudjes. En de kroegeigenaren willen natuurlijk geen inkomsten mislopen en gaan straks massaal  aan de Kaffee und Kuchen.

Ik verdenk de beleidsmakers ervan dat ze samen onder een hoedje spelen met de ouderen en dat het daarom nooit wat zal worden in het stadje aan de Niederrhein.

Vervuilende hybride en electrische voertuigen

Als je de reclames mag geloven hebben we straks helemaal geen CO2 uitstoot meer op de wegen. Niemand zou het nog erg vinden om aan een snelweg te wonen. Je hoeft niet meer te hoesten wanneer je even je balkondeuren openzet en al helemaal geen geluidsoverlast meer te verduren. Dat is toch prachtig? Vorig jaar ging ik met mijn gezin een dagje naar de Apenheul en bij het oprijden van de parkeerplaats zag ik gelijk een vrij plekje. Ik parkeer mijn dieselauto en nog voor dat we uitstappen zie ik een bord met: “Alleen voor hybride voertuigen”. Kijk, dat is toch een mooie service van de Apenheul. Zo wordt men aangemoedigd om toch maar eens over de aanschaf van zo’n schone auto na te denken. Het heeft overigens nog tien minuten geduurd voordat ik onze auto geparkeerd had.

Maar hoe schoon is zo’n hybride of electrische auto nu werkelijk? De hybride auto heeft een kleine verbrandingsmotor die actief wordt wanneer de accu’s bijna leeg zijn of wanneer het gaspedaal flink ingedrukt wordt. Bijvoorbeeld op de snelweg. Bij dat laatste rijd je dus alleen met een kleine benzine motor en flink hoog in de toeren. Daardoor creeer je een hoger verbruik en de uitstoot voldoet dan ook niet meer aan je verwachtingen. De beter ontwikkelde hybride voertuigen kunnen deze hoge toeren, in combinatie met de accu’s afvlakken. Ja, ik geef toe, in de stad is hij lekker stil  en je verbruik is 0,0. Wel even uitkijken of de voetgangers en fietsers je wel aan horen komen.

Ik heb het genoegen gehad om in een 100% electrische auto te rijden. In de auto is het helemaal stil en je denkt: “Schoner kan het toch niet? Een nadeel vond ik het moment dat je het gas loslaat. De auto remt dan ook gelijk helemaal af. “Lekker uitrollen” is er niet meer bij. Op een dijk in de buurt van Utrecht moest ik het gas loslaten voor een aantal fietsers. Ik rij nog geen twee meter achter ze maar ze horen me niet. Zal ik even flink op de claxon drukken? Nee, dat vind ik nogal a-sociaal en voor je het weet rijden ze en masse de dijk af. Waarom hebben ze er geen leuke ringtone op? Dan kan je kiezen of je een standaard geluid hebt of dat van een Formule 1 auto.  Ah gelukkig! Eentje heeft er mij gezien. Nadat ze zich wezenloos waren geschrokken lieten ze mij snel voorbij. Enigzins gegeneerd ga ik stapvoets voorbij. Nu maar hopen dat ik ze op de terugweg niet nog een keer tegenkom.

Terug naar de essentie. Is een hybride of een electrische auto nu echt veel schoner? Ja, voor de eigenaar van de auto wel en ook voor zijn directe omgeving. Maar als we nu eens het hele proces bekijken. Laten we de Prius als voorbeeld nemen. De enorme hoeveelheid accu’s dat deze auto’s nodig hebben worden onder andere in Canada gemaakt. Persoonlijk zou ik voor geen goud in de buurt van die fabriek willen wonen. Dan de hele logistiek van de accu’s naar de fabrieken van Toyota. Grote zeeschepen en vrachtauto’s. De productie van de auto’s is misschien nog wel het minst vervuilend. Bekijk de video: Toyota, Life Cycle of Prius en vraag je af welke intenties Al Gore eigenlijk heeft.

En wat gebeurt er met de hybride en electrische auto’s wanneer zij afgeschreven worden? Waar laat men al die accu’s? Zeker is dat minstens 5% van de accu niet gerecycled kan worden. Dus dat moet ergens opgeslagen worden. Ondergronds of op de zeebodem? Die paar procent hybride of electrische auto bezitters is nog niet eens het ergste. Wat als we nu met zijn allen zo’n auto bezitten?

Conclusie: Een nieuw schone dieselauto is waarschijnlijk over de hele lijn een stuk schoner dan de hybride of electrische auto.

Useful links:

http://wikicars.org/en/Reasons_Not_to_Buy_a_Hybrid_Car_%28yet%29

Oude helden

foto Cor Vos ©2004

Nederland heeft een mentaliteit om oude helden snel te vergeten. Ze moeten echt iets uitzonderlijks gespresteerd hebben alvorens de naam in de eeuwigheid staat. In landen om ons heen wordt de held altijd herkend op straat en men spreekt ze dan gewoon aan.

In de wielersport zijn er een aantal van deze grote namen; Joop Zoetemelk, Jan Jansen enzovoorts.

Bij het horen van de naam Gerben Karstens zullen er een aantal mensen gelijk terugdenken aan de jaren zestig en zeventig. De tijd dat Nederland grote namen kende in de wielersport.Verreweg de meeste onder ons, vooral de jongere generatie zal de naam helemaal niets zeggen. Alleen degene die erg bedreven zijn met de wielersport.

Op de lijst van meest gewonnen etappes in La Vuelta (de Ronde van Spanje), staat Karstens nog steeds op een zevende plaats. In de Giro d’Italia en de Tour de France heeft hij meerdere etappes gewonnen. Een van de mooiste overwinningen is toch wel in de Tour de France, de aankomst op de Champs Elysées. Op beelden kan je zien hoe hij versnelt in een versnelling. Met grote slagen zie je hem voor iedereen uitrijden om vervolgens de finish als eerste te passeren.

Menig oud wielrenner zal hem nooit vergeten. Zo serieus als de wielrenners nu zijn in de grote rondes, zo humorvol kon

© Cor Vos

hij reageren tijdens de race. Een pilon van de weg plukken en gebruiken als megafoon, op de rug van zijn  rijdende teamgenoot klimmen of ver vooruit te rijden om zich vervolgens te verstoppen zodat de voorste renners hem maar probeerde in te halen. Hij sloot daarna stilletjes achterin het peloton aan. Er waren in die tijd geen “oortjes” dus het duurde even voordat iedereen wist wat er gebeurd was.

Mede door zijn prestaties en zijn karakter is er nu een website die verslag doet van een groot sportman. Neem een kijkje in het verleden en laat je meeslepen met geweldige hoogtepunten uit een wielercarriére.

www.gerbenkarstens.com